بیان آنتی ژن کور ویروس هپاتیت سی و بررسی طراحی لیگاند آن

با توجه به اهمیت ویروس هپاتیت c (hcv) به عنوان عامل تهدید بهداشت عمومی وعدم دسترسی به مقادیر انبوه آنتی ژن کورآن به عنوان تنها پروتئین با ثبات و پروتئین کاندید واکسن، بیان آنتی ژن کور بالغ نوترکیب نوع بومی در اشرشیا کلی مطالعه شد. بررسی بیان سه سازه بیانی ساخته شده در این تحقیق تفاوت معنی داری را به لحاظ سطح بیان نشان داد. علیرغم اختلاف ظاهرا جزیی سه سازه در سطح ژن، در سطح بیان ودر شرایط یکسان برای هر سه سازه تفاوت به لحاظ کمی چشمگیر بود. بالاترین و با ثبات ترین بیان مربوط به سازه petpelbcore بود. مطالعه بیشترو بررسی مقایسه ای میزان وفور کدونهای نادر، محتوی در صد gc ومیزان کمی بیان در سه سازه بیانی نشان داد که درصد gc سازه هادر حد طبیعی(70-30%) است ولی به لحاظ توزیع درصدکدون و انطباق کدونهای سه سازهpelbcore ، ntcore وhiscore با سیستم بیانی اشرشیا کلی به ترتیب %62، %58 و %54 می باشد. میزان بیان سازه pelbcore بیش از دوبرابر پیش بینی شده، نشان دهنده تاثیر شاخص های دیگر موثر بربیان مانند جایگاه محل اتصال ریبوزوم (rbs) و موقعیت aug آغازین در mrna بودند. برای ترشحی کردن پروتئین بیانی و همچنین توسعه کمی بیان، تاثیرچند نوع محیط کشت بر میزان بیان وامکان ترشحی کردن پروتئین در فضای پریپلاسمی بررسی شد. از بین محیط های انتخاب شده کمترین بیان مربوط به محیط واجد گلوکز و بیشترین آن مربوط به محیط lb بود اما محیط های واجد پپتون یا گلیسرول در حد هم و در مرتبه بعدی بودند. وسترن بلاتینگ و تعیین توالی پروتئین ضمن تایید صحت پروتئین نوترکیب، عدم وجود آن را در فضای پریپلاسمی و پردازش نشدن سیگنال را اثبات کرد. البته مقداری پروتئین محلول گرفتارشده در غشاء نیز وجود داشت که هنگام استحصال فرم نامحلول پروتئین، آزاد شذ. سینتیک رشد باکتری همچنین بیان پروتئین هدف در فرمانتور در شرایط fed-batch با نرخ رشد متغیر بررسی شد. طی فاز رشد نمایی حداکثر میزان بیان پروتئین هدف بالغ بر 13% پروتئین تام سلولی بود. مطالعه توالی پروتئین نوترکیب pelb::core از نظروجود توالی های مستعد بتاآگریگه شدن نشان داد که سیگنال گرچه میزان بیان را افزایش داده اما احتمالا میزان آگریگه شدن ذاتی آنرا هم توسعه داده است. البته تایید این یافته نیازمند پژوهش بیشتر است.