بررسی روش های جدید انتقال دارو به کمک نانوحامل ها (نانوذرات حمل کننده ی دارو) و کمپلکس های بین پلیمری

در بخش اول این پایان نامه، با توجه به ویژگی های منحصر به فرد کیتوسان (به خصوص در دارورسانی)، نانوذرات کیتوسان به عنوان حامل داروی فلوکستین از طریق کمپلکس سازی بین پلیمری بواسطه ی برهمکنش های الکترواستاتیکی کیتوسان با تری پلی فسفات تهیه شدند. خصوصیات و ویژگی های شیمی فیزیکی ذرات حاصل با استفاده از دستگاه های طیف سنجی مادون قرمز(ir)، آنالیز گرمائی(tga) و میکروسکوپ های الکترونی عبوری(tem) و روبشی(sem) ارزیابی شد. تشکیل کمپلکس بین دو پلیمر تایید شد و تصاویر حاصل از نانوذرات نشان دادند که ذرات بدست آمده شکل تقریبا کروی داشته و در ابعاد نانو بوده و داروی فلوکستین در میان کمپلکس کیتوسان-تری پلی فسفات بارگذاری شده است. بازده ی به دام انداختن دارو تعیین شد. آزادسازی دارو در دمای 37 درجه سانتیگراد (دمای بدن) و بافر 4/7 (مطابق با ph محیط زیستی بدن) با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتری uv مورد آزمایش قرار گرفت. همچنین سینتیک رهاسازی دارو با استفاده از مدل های ریاضی بررسی شد. در بخش دوم این پایان نامه، با استفاده از نرم افزار dpd شبیه سازی چگونگی تشکیل نانوذرات حاوی داروی فلوکستین انجام شد. نتایج حاصل از شبیه سازی رضایت بخش بود و نشان داد که کیتوسان، تری -پلی فسفات و داروی فلوکستین برهمکنش خوبی داشته اند. همچنین با استفاده از نرم افزار dpd میزان بازدهی در بارگذاری داروها مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که هرچه برهمکنش بین دارو و پلیمر بیشتر باشد میزان بارگذاری دارو نیز بیشتر است.