جایابی و ظرفیت یابی منابع تولید پراکنده در شبکه توزیع با کمک الگوریتم بهینه سازی چند هدفه

مقررات زدایی از صنعت برق و ابداع فن آوری های جدید برای تولید انرژی الکتریکی، موجب پیدایش نوآوری در برنامه ریزی توسعه در شبکه های توزیع شده است. منابع تولید پراکنده یکی از جذاب ترین فن آوری های مورد استفاده می باشد که مزایای متفاوتی برای نهادهای گوناگونی که در سیستم قدرت مشارکت فعال هستند، به همراه دارند. در این پایان نامه یک مدل جدید برای در نظر گرفتن منابع تولید پراکنده در برنامه ریزی توسعه شبکه توزیع ارائه شده است. در این مدل، از روش پخش بار بهینه برای کمینه سازی هزینه های سرمایه گذاری ارتقاء شبکه، هزینه های بهره برداری و تعمیر و نگه داری، و هزینه تلفات، جهت تأمین رشد بار در افق برنامه ریزی، به کار گرفته شده است. واژه دینامیک برای ارجاع به قابلیت برنامه ریزی در طول یک بازه زمانی مشخص، در این مدل استفاده شده است. علاوه بر این از الگوریتم ژنتیک برای یافتن بهترین پیکربندی توسعه برای این مدل استفاده شده است. در انتها کارآیی این روش با پیاده سازی آن بر روی چند شبکه توزیع آزموده شده است. همچنین با در نظر گرفتن انرژی تامین نشده (از شاخص های قابلیت اطمینان) و تعریف یک شاخص جدید برای میزان ریسک فنی سیستم، این دو مشخصه به عنوان دو هدف جدید در کنار هزینه های شبکه در برنامه ریزی در نظر گرفته شده اند. برای بدست آوردن جواب در این حالت، یک جبهه پرتو رسم است و با استفاده روش بیشینه-کمینه جواب نهایی مساله محاسبه شده است.