بررسی تولید بیولوژیکی پلی هیدروکسی آلکانوات ها(phas)

در این پروژه تلاش شده است تا شرایط رشد دو میکروارگانیسم azotobacter beijerinckii و azohydromonas lata در محیط کشت حاوی مواد لازم برای تولید پلی هیدروکسی بوتیرات (phb ) بهینه شود. تأثیرات دما، سرعت همزن، سن تلقیح، غلظت منبع کربن و نیتروژن بر روی رشد سلولی و تولید phb مورد بررسی قرار گرفتند. گلوکز و آمونیوم کلراید به ترتیب به عنوان منبع کربن و نیتروژن مورد استفاده قرار گرفتند. شرایط بهینه تخمیر برای میکروارگانیسم azotobacter beijerinckii نشان داد که دمای بهینه برای رشد سلولی و تولید phb، دمای 30 درجه سانتی گراد بود. سن تلقیح و سرعت همزن بهینه به ترتیب 15 ساعت و rpm250 بدست آمد. تخمیر تحت شرایط کنترل شده و زمان تخمیر 72 ساعت انجام شد. غلظت های گلوکز 30، 40، 50 و 60 گرم بر لیتر و غلظت های نیتروژن 0، 5/0، 1، 5/1و 2 گرم بر لیتر به عنوان منبع کربن و نیتروژن مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پلی هیدروکسی بوتیرات در غلظت گلوکزg/l 50 و غلظت نیتروژن g/l 5/1 به بیشترین مقدار خود رسید. بیشترین مقدار بایومس و پلی هیدروکسی بوتیرات بدست آمده برای میکروارگانیسم azotobacter beijerinckii تحت شرایط بهینه به ترتیب برابرg/l 3/17 و g/l 4/6 بود. بررسی ها برای میکروارگانیسم azohydromonas lata نیز انجام شد. شرایط بهینه تخمیر بدست آمده برای رشد سلولی و تولید phb به قرار، دما معادل30 درجه سانتی گراد، سن تلقیح برابر با 18 ساعت و سرعت همزن به میزان rpm 250 بوده است. غلظت های گلوکز 30، 40، 50 و 60 گرم بر لیتر و غلظت های نیتروژن 0، 5/0 ، 1، 5/1و 2 گرم بر لیتر به عنوان منبع کربن و نیتروژن مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که رشد سلولی و تولید پلی هیدروکسی بوتیرات در غلظت گلوکز g/l 40 و غلظت نیتروژن g/l 1 به بیشترین مقدار خود رسید. پس از گذشت زمان تخمیر 72 ساعت بیشترین مقدار بایومس و پلی هیدروکسی بوتیرات بدست آمده برای میکروارگانیسم azohydromonas lata تحت شرایط بهینه به ترتیب برابرg/l 5/12 و g/l 8/3 بود.تحت بهترین شرایط برای میکروارگانیسم azotobacter beijerinckii بعد از 64 ساعت، پلی هیدروکسی بوتیرات %36 وزن خشک سلولی را شامل شد. بازده تولید بایومس نسبت به گلوکز، kg/kg 55/0 بود. همچنین برای میکروارگانیسم azohydromonas lata بعد از گذشت 40 ساعت و در شرایط بهینه ، پلی هیدروکسی بوتیرات %30 وزن خشک سلولی را شامل شد که بازده تولید بایومس نسبت به گلوکز، kg/kg 47/0 بوده است.