تعیین و ارزیابی معیارهای پایداری در مدیریت منابع آب حوضه آبریز زاینده رود

لزوم تبیین و پیاده سازی یک سامانه ی پشتیبان تصمیم کارا جهت گذار به یک فرآیند پایدار در توسعه ی منطقه ای در حوضه ی آبریز امری روشن است. در این بین نوع نگرش به مفهوم توسعه پایدار و متعاقبا انتخاب نوع ابزار، مساله ای کاملا تاثیرگذار است. براساس مفاهیم تبیین شده در این تحقیق، پرداختن به مفهوم توسعه پایدار اساسا نیازمند به کارگیری نگرشی سیستمیک، بهم پیوسته و کل نگر می باشد. در این پایان نامه، مبتنی بر این رویکرد و استفاده از پارادایم توسعه پایداردینامیک، ابتدا وضع موجود با نگرشی به هم پیوسته و بر اساس تفکر سیستمیک ارزیابی شده و در گام بعد به مدل سازی سیستم پیچیده ی حوضه زاینده رود پرداخته گردیده است. همچنین کلیه فرایندهای دخیل در سیستم منابع آب حوضه زاینده رود همچون فرآیندهای اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی، با توجه به پارادایم توسعه پایدار دینامیک استخراج شده و در جهت درک تغییراتِ فرآیندها، روندها و تحلیل مشکلات و شناسایی مسائل کلیدی در سیستم منابع آب حوضه زاینده رود گام برداشته شده است. در ادامه مبتنی بر ارزیابی وضع موجود، استراتژی های منطقه ای جهت برون رفت از چالش های کنونی و ارائه سیاست ها تحت سناریو های پیشنهادی تبیین گشته و شاخص هایی جهت پایش پایداری سیستم منابع آب حوضه زاینده رود، مبتنی بر مکانیزم های مخرب و در جهت کنترل آنها تولید گردید. با توجه به تکمیل اجزا اولیه سیستم پشتیبان تصمیم در گام قبل، در ادامه تحلیل سیاست ها و نتایج قابل انتظار در افق کوتاه، میان و بلندمدت جهت سیاست های اتخاذی صورت گرفت و بسته های سیاستی پیشنهادی تحت استراتژی های تبیین شده (مبتنی بر مفهوم حلقه های کارایی)، با استفاده از روش promethee رتبه بندی گردیدند. به طور خلاصه برون داد این پایان نامه را می توان ، تبیین و پیاده سازی سامانه ی پشتیبان تصمیمِ استراتژیک دانست.