تاثیر برداشت علوفه سبز بر روی تغییرات کمی و کیفی پروتئین های ذخیره ای بذر در ارقام مختلف گندم

و نیز تصحیح روند رشد ای گیاهان در برخورد احتمالی با تنش‏های خسارت‏زای زنده و غیرزنده می‏تواند مفید واقع گردد. بدین منظور این پژوهش با هدف ارزیابی واکنش تعدادی از ژنوتیپ‏های گندم به برداشت علوفه سبز و تاثیر آن بر خصوصیات زراعی، فیزیولوژیک و نیز چگونگی پروتئین‏های ذخیره‏ای بذر در مقایسه با یکدیگر در سال زراعی 89-88 در دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی در کرمانشاه به اجرا در آمد. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید . عامل اول شامل 17 رقم و ژنوتیپ گندم نان به اسامی (پیشتاز، چمران،بهار، زرین،پیشگام،سیوند،پارسی، شهریار، مرودشت، شیراز،m-83-17 ،m-82-6،c-81-4،c-80-4،m-81-13،dn-11 و (m-83-6 و عامل دوم برداشت علوفه در دو سطح برداشت و عدم برداشت (شاهد) بود. برداشت علوفه ی سبز به صورت مکانیکی در مرحله ی انتهای پنجه زنی ( مرحله 5 مقیاس فیکس) و از ارتفاع 10 سانتی متر انجام گردید. نتایج حاکی از اثر معنی دار وکاهشی برداشت علوفه بر روی عملکرد دانه، کاه، بیولوژیک، وزن هزار دانه، کلروفیل b و کل، شاخص سطح برگ، پروتئین خام، فیبر خام، گلوتن خشک و مرطوب، طول بوته و سنبله واثر کاهشی،افزایشی و عدم تغییر شاخص گلوتن بود . همچنین در بررسی نتایج حاصل از الکتروفورز باندهای پروتئینی بذر تفاوت هایی نمایان گردید، به‏طوری‏که در رقم چمران باند پروتئینی با وزن مولکولی تقریبی kda 77 در تیمار برداشت علوفه نسبت به عدم برداشت تحلیل رفته است. همچنین در رقم زرین باند پروتئینی با وزن مولکولی kda7/16 در حالت برداشت علوفه نسبت به شاهد حذف شده است. در رقم بهار نیز دومورد تفاوت در الگوی الکتروفورزی باندها مشاهده می گردد. بطوری که باند پروتئینی جدیدی با وزن مولکولی kda6/55 در حالت برداشت نسبت به شاهد ظهور یافته و باند دیگر پروتئینی با وزن kda44 در برداشت علوفه نسبت به شاهد ناپدید شده است. بطور کلی در این بررسی مشخص گردید که رقم پیشگام بالاترین و چمران کمترین عملکرد دانه را داشتند. همچنین بیشترین افت عملکرد دانه در اثر برداشت علوفه سبز مربوط به ژنوتیپ c-80-4 به میزان 5/40 درصد و کمترین افت نیز مربوط به ژنوتیپ dn-11 به میزان 43/8 درصد نسبت به شاهد بود.عملکرد دانه رقم سیوند در دو حالت برداشت و عدم برداشت سبز تفاوت چندانی نداشت، به‏طوری‏که به علت قدرت تطابق بهتر با شرایط کشت دو منظوره، دارای بیشترین تعداد پنجه، وزن هزار دانه و سطح برگ بود و علوفه سبز بیشتری نسبت به سایر ارقام نیز تولید کرد. در مجموع رقم سیوند و ژنوتیپ dn-11 واکنش بهتری از جهات مختلف به برداشت علوفه نشان داده و پتانسیل بهتری در استفاده از آنها به صورت کشت دومنظوره وجود دارد.