ارائه مدلی برای انتخاب بهترین ترکیب پروژه و تصمیم گیری درباره برون سپاری و یا عدم برون سپاری پروژه ها با در نظر گرفتن محدودیت ها، اهداف و استراتژی های سازمان

امروزه سازمان ها با پیشرفت روز افزون مدیریت پروژه به خوبی از عهده اداره یک پروژه بر می آیند. اما وقتی تعداد پروژه های سازمان افزایش می یابد مدیریت همزمان آنها بسیار پیچیده می شود. مشکل اصلی در مدیریت پروژه ها در سازمان هایی است که مدیران سازمان بدون توجه به شرایط تنها سعی بر افزایش تعداد پروژه ها دارند و پروژه ها را مطابق میل و رضایت خود مدیریت می کنند. تفکر جاری مدیران پروژه ها در چنین سازمان هایی این است که هر چه تعداد پروژه های سازمان بیشتر باشد سازمان سود بیشتری را کسب خواهد نمود. که علت این امر عدم درک صحیح مدیریت پورتفولیوی پروژه وجود ابهامات متعددی است که به علت عدم شناخت این مقوله برای مدیران ایجاد شده است. در این تحقیق قصد داریم تا با بررسی مدیریت پورتفولیوی پروژه ها یک متدولوژی منطقی برای انتخاب مجموعه پروژه ها در سازمان های پروژه محور ارائه دهیم. با این مضمون ابتدا مروری کوتاه بر دانش مدیریت پروژه براساس استاندارد pmbok خواهیم داشت و در ادامه چارچوب ها و الگوهای مدیریت پورتفولیوی پروژه مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت متدولوژی مورد ارائه بر مبنای روش تحلیل سلسله مراتبی و برنامه ریزی چندهدفه با متغیرهای باینری با یک مطالعه موردی مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد. ویژگی مهم این متدولوژی به شرح ذیل است: 1. ارائه جواب بهینه 2. محاسبه نرخ سازگاری تصمیمات اتخاذ شده 3. قابلیت تحلیل حساسیت مدل (در صورت حذف یا اضافه شدن پروژه ها و محدودیت های جدید لازم به مدل سازی مجدد و دوباره کاری نخواهد بود). کلمات کلیدی: مدیریت پورتفولیوی پروژه ها ، تصمیم گیری چندهدفه ، شبیه-سازی مونت کارلو ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی(ahp) ، اهداف استراتژیک