بذذسی تاثیر روش دیویس بر عملکرد خواندن و خودپنداره کودکان تارساخوان

هدف از پژوهش بررسی تأثیر آموزش به روش دیویس بر عملکرد خواندن و خودپنداره کودکان نارساخوان بود. روش پژوهش آزمایشی بود. نمونه های این پژوهش شامل 35 دانش آموز نارساخوان بود که از میان پنج ناحیه آموزش و پرورش اصفهان دو ناحیه به طور تصادفی انتخاب و سپس از میان این دو ناحیه پنج مدرسه پسرانه به طور تصادفی انتخاب شدند. بدین ترتیب از بین این تعداد، 20 نفر دانش آموز نارساخوان پسر پایه تحصیلی سوم دبستان انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 10 نفری آزمایش و کنترل قرار داده شدند. ابزار پژوهش عبارت از آزمون هوشی وکسلر، آزمون خواندن و نارساخوانی و آزمون خودپنداره بود. سپس کودکان نارساخوان گروه آزمایش 15 جلسه 30 دقیقه ای برنامه آموزشی دیویس را دریافت کردند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که روش آموزشی دیویس بر عملکرد خواندن و خودپنداره کودکان نارساخوان موثر بوده است(01/0>p). همچنین نتایج تحلیل کواریانس روش دیویس بر خرده مقیاس های خواندن کودکان نارساخوان نشان داد که این روش بر خرده مقیاس های خواندن کلمات، زنجیره کلمات، درک کلمه، درک متن، حذف آواها، نشانه حروف و کلمات نیز موثر بوده است.