تحلیل گفتمان انتقادی روزنامه های لس آنجلس تایمز و تهران تایمز در مورد بازنمایی برنامه انرژی هسته ای ایران و کاربردهای آموزشی آن

تحلیل گفتمان انتقادی بر آن است که نحوه شکل گیری گفتمان توسط روابط حاکم بر جامعه و همچنین شکل گرفته شدن این روابط توسط گفتمان را به نمایش بگذارد. این تحقیق در چارچوب تحلیل گفتمان انتقادی انجام شده است تا چگونگی بروز اختلافات ایدئولوژیک در گفتمان روزنامه های لس آنجلس تایمز و تهران تایمز در بازنمایی مسائل برنامه انرژی هسته ای ایران را مورد بررسی قرار دهد. هدف نهایی این تحقیق ، آگاه سازی اقشار جامعه در مورد قدرت زبان در سو دادن به دید گاههای آنها در مورد رویدادهای جامعه است. در این مطالعه ، برای کشف راهکردهای گفتمانمدار بکار گرفته شده در این دو روزنامه ، از مدل ون دایک (2000) استفاده شده است. همچنین، خبرهای مربوط به برنامه انرژی هسته ای ایران از تاریخ 25 اردیبهشت تا 31 خرداد سال 1389 از سایت این دو روزنامه جمع آوری شد و محقق جهت نمایش بهتر اختلافات این دو روزنامه در بازنمایی یک موضوع واحد، تحلیل های خود را بر روی موضوعاتی متمرکز کرد که هر دو روزنامه درباره آنها خبرهایی منتشر کرد. این موضوعات مشترک عبارتند از: 1) قرارداد ایران ، ترکیه و برزیل ، 2) عکس العمل روسیه پس سخنرانی رئیس جمهور ایران ، 3) تصویب چهارمین دور تحریم بر علیه ایران و 4) همکاری برزیل با ایران در توسعه برنامه انرژی هسته ای ایران. پس از تحلیل انتقادی خبرهای انتخاب شده و مقایسه آنها، این نتیجه بدست آمد که این دو روزنامه این موضوعات را به نحوی که با دیدگاههای آنها هم سویی داشته باشند، برای خوانندگان باز نمایی می کنند. این بازنمایی متفاوت ، با استفاده از دو راهکرد کلی مثبت نمایی خود و منفی نمایی دیگران در خبرها بروز پیدا کرد که این دو راهکرد کلی نیز با راهکردهای گفتمانمدار دیگری مانند: کاربرد واژگان ، تکرار، اجماع، اغراق و ابهام در این خبر ها به نمایش گذاشته شدند. در آخر نیز، کاربردهای این تحقیق برای آموزش زبان مورد بررسی قرار گرفت.