مدل بومی ارزیابی یادگیری سازمانی در بیمارستان پارس تهران

چکیده مطالعات و تحقیقات نشان داده اند که امروزه سازمان های ما چاره ای ندارند جز این که به سمت سازمان یادگیرنده حرکت نمایند. زیرا در دنیای امروز سازمان هایی موفق خواهند شد که استراتژی هایی برای یادگیری داشته باشند و آنها را در سراسر سازمان توسعه و تعمیق بخشند. هدف از اجرای تحقیق حاضر ارزیابی یادگیری سازمانی در بیمارستان پارس تهران می باشد. بمنظور دست یافتن به این هدف، سنجش شاخص های یادگیری سازمانی بر اساس مدل ویک و لئون(1995) بعنوان مدل مفهومی تحقیق حاضر مورد استفاده قرار گرفت. بر این اساس ضمن مروری جامع بر ادبیات موضوعی مربوط به یادگیری سازمانی، از میان جامعه آماری 700 عضوی تحقیق حاضر، تعداد 100 نفر بعنوان نمونه آماری انتخاب، سپس با جمع‏آوری داده‏ها و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از ابزارهای مراجعه به اسناد و مدارک، مصاحبه و بویژه پرسشنامه، در قالب روش تحقیق کتابخانه‏ای و میدانی، و نیز استفاده از نرم‏افزار spsswin جهت اجرای آزمونهای آماری مربوط، به سنجش شاخصهای یادگیری سازمانی در بیمارستان پارس تهران پرداخته شده است. نتیجه تحقیق نشان داده است که در بیمارستان پارس تهران با توجه به شاخصهای پنجگانه مشخص شده در مدل مفهومی تحقیق شامل متغیرهای رهبری مبتنی بر چشم انداز، برنامه ها و استانداردهای کاری، کسب و انتشار اطلاعات، نوآوری و خلاقیت، میزان یادگیری سازمانی متفاوت می باشد. نتیجه نهایی و کمی اینکه، میزان یادگیری سازمانی در بیمارستان پارس تهران برابر با 1/4 % بدست آمده است و این بیانگر آنست که میزان یادگیری سازمانی در سازمان مذکور بسیار ضعیف می باشد. در پایان تحقیق موارد مذکور جمع‏بندی شده، نتایج تحقیق، بحث و مقایسه، پیشنهادات و نیز ادامه و پیگیری تحقیقات مشابه در آینده ارائه شده است.