تأثیر خطبه های نماز جمعه تهران بر جهت گیری های سیاست خارجی ایران دوره 1376-1368 (با تکیه بر خطبه های آقای هاشمی رفسنجانی)

دوران سازندگی یکی از دوره های مهم در تاریخ جمهوری اسلامی است. در این مقطع مسئولان سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با اتخاذ رویکرد عملگرایی، در عین پایبندی به آرمانگرایی انقلاب، به تعاملی سازنده با جهان خارج اقدام نمودند. با اتخاذ رویکرد عملگرایی در سیاست خارجی از سوی مسئولان به دلیل حاکم بودن اوضاع و احوال زمان جنگ، افکار عمومی تحمل پذیرفتن برخی امور نظیر تجدید روابط دیپلماتیک میان ایران و عربستان را نداشت، لذا افکار عمومی می بایست آماده پذیرش این تحولات می گردید. بنظر می رسد خطبه های نماز جمعه تهران یکی از دستگاههایی بود که نقش مهمی در آماده سازی افکار عمومی برای اعلان جهت گیریهای نوین در سیاست خارجی ایران را داشت. هدف از انجام پژوهش حاضر تبیین جهت گیری جدید در سیاست خارجی منطقه ای ایران پس از پایان جنگ ایران و عراق و نحوه طرح آن در خطبه های نماز جمعه تهران توسط آقای هاشمی رفسنجانی است. اهمیت این موضوع در این نکته است که آقای هاشمی رفسنجانی از یک سو خطیب نماز جمعه تهران بود و از سوی دیگر ریاست دولت را به عهده داشت. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و استفاده از ابزار کتابخانه ای و اسنادی می باشد.