بررسی خصوصیات زمین شناسی مهندسی و ژئوتکنیکی رسوبات مسیر تونل انتقال نیرو در شهر اصفهان با تأکید بر روش های نگهداری

کارآمدترین و بهترین شیوه انتقال برق در نواحی انبوه مانند شهرهای بزرگ، استفاده از تونل انتقال نیرو است. استفاده از این روش انتقال برق فشار قوی، موجب کاهش تلفات انرژی و خطرات احتمالی می گردد. پروژه تونل انتقال کابل 230 کیلو ولت اصفهان در مسیری به طول 3 کیلومتر در جنوب غرب شهر اصفهان در حال حفاری می باشد. ورودی این تونل در نیروگاه برق اسلام آباد قرار دارد و در ادامه وارد محدوده شهر اصفهان می شود. این تونل با قطر 24/3 متر و از عمق حدود 5 تا 8 متری سطح زمین، از خاک های سست منطقه عبور می نماید. اهمیت تونل مورد مطالعه در نوع کاربرد آن است. با توجه به کاربری تونل و همچنین عبور برق فشار قوی از مسیر تونل، به منظور جلوگیری از قطع شدن مدار به دلیل عواملی مانند آب زیرزمینی، رطوبت، شکستگی های سیستم نگهداری، اجرای سیستم نگهداری و تحلیل پایداری آن بسیار مهم می باشد. از آن جا که این نوع کاربرد تونل به تغییرشکل در محیط پیرامون خود حساس است، مطالعه خواص مهندسی محیط مورد توجه می باشد. در غیر این صورت ممکن است خسارت های پیش بینی نشده ای در سرتاسر عملیات تونل به وجود آید. بنابراین مطالعه خصوصیات زمین شناسی و ژئوتکنیکی رسوبات در مسیر تونل بر روی داده های استخراج شده از گمانه های حفاری شده در مسیر تونل متمرکز شده است. خصوصیات زمین شناسی و ژئوتکنیکی رسوبات به وسیله آزمون های آزمایشگاهی تعیین شده است و پروفیل هایی از مسیر تهیه و مسیر به زون های مختلفی تقسیم شده است. بر اساس خصوصیات زمین شناسی مهندسی و ژئوتکنیکی، درصد بالایی از مسیر تونل از واحدهای آبرفتی عبور می کند که دارای تراکم نسبی متوسط تا زیاد بوده و عمدتاً در رده خاک های خوب قرار می گیرند. لایه های مذکور دارای رطوبت کم بوده ولی در صورت نفوذ آب تا حدود زیادی مقاومت خود را از دست می دهند. بنابراین سیستم نگهداری و رسوبات دربرگیرنده هر زون با استفاده از روش های تحلیلی و عددی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و رفتار زمین دربرگیرنده تونل و اندرکنش زمین با سیستم نگهداری با در نظر گرفتن رفتار سه بعدی تونل در حین حفاری، بررسی شده و پیشنهادات ارائه گردیده است.