مطالعه ای بر نقش و جایگاه مبلمان شهری در نظام شهرسازی ایران (مطالعه موردی: شهر همدان – خیابان دکتر شریعتی)

با گسترش سریع و خارج از کنترل شهرها، دیگرفضاهای عمومی کیفیت لازم جهت جلب رضایت شهروندان و استفاده کنندگان از این فضاها را دارا نمی باشند. در این میان ابزار و عناصری با عنوان ((مبلمان شهری))، می توانند به عنوان ابزاری موثر در دست مدیران شهری در ارتقاء کیفیت این فضاها به کار آیند و مورد استفاده قرار گیرند. کاربرد این ابزار به عنوان وسایلی مهم و موثر در بحث ارتقاء کیفیت محیط های شهری و مدیریت فضاهای عمومی، هنوز نتوانستهاست جایگاه خود را بدست آورد و مدیریت شهرهای ما هنوز پی به اهمیت این عناصر در سطح شهرها نبرده است. در پژوهش حاضر با استفاده از روش های توصیفی و تحلیلی و گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای و پیمایش میدانی، تکمیل پرسشنامه (300مورد)، مصاحبه با کارشناسان (در سازمان های ذیربط)، نسبت به اثبات فرضیات و پاسخگویی به سوالات مطرح شده اقدام و مشخص گردید که نه تنها ضوابط و استانداردهای کافی در این زمینه وجود ندارد، بلکه در محدوده ی مورد مطالعه، ضوابط و استانداردهای موجود نیز چندان مورد توجه و اجرا قرار نگرفته اند.