خسارت زدایی از متهمان و محکومان بیگناه در حقوق ایران و اسناد بین المللی (مطالعه تطبیقی)

پژوهش پیش رو، به تبیین دقیق و شفافِ «فلسفه، ضرورت و اهمیّتِ» خسارت زدایی و فرایند عملیِ تحقّقِ آن، در ارتباط با مظنونان و متهمان و محکومان بیگناهی که بلا جهت در مسیر دادرسی های کیفری درگیر و بعدها بیگناهی و یا عدم بزهکاری آنان احراز گردیده ـ به عنوانِ یکی از صُوَرِ اجراسازیِ دادرسیِ عادلانه در نظامِ قضاییِ کشورمان ـ اختصاص یافته است؛ در این مسیر، به بررسی تفصیلیِ «اشتباهات قضایی در امور کیفری» و عوامل بروز و راهکارهای پیشگیری از وقوع آنها و همچنین، تعیین مسئولانِ ابتدایی و نهایی مرتبط با امرِ «خسارت زدایی از این دسته از قربانیانِ اشتباهاتِ قضایی» پرداخته شده است؛ در این ارتباط، به بررسی بهترین راهکاری که می توان در قبالِ خسارت زدایی و ترمیمِ آلام این دسته از افراد اتّخاذ نمود پرداخته و پیشنهاد تأسیس نهادیی را تحتِ عنوانِ « کلینیک ترمیمِ آسیب های روحی ـ روانی» که در واقع ، یک « مرکز بازتوانیِ روانی ـ اجتماعی مظنونان و متهمان و محکومان بیگناه» می باشد و به امرِ « متمرکز سازی و تسهیل و تسریعِ فرایند خسارت زدایی» از این دسته از افراد تخصّصاً می پردازد، مطرح نموده ایم؛ در این مسیر، ابهامات، ایرادت و خلاء های موجود در حقوق کیفریِ موضوعه کشورمان و همچنین لایحه جدید آیین دادرسی کیفری و لایحه جدید قانون مجازات اسلامی مورد بحث و بررسی قرار داده شده و در این مسیر، پیشنهاداتی ارائه گردیده است.