بررسی عملکرد نور به مثابه فضا به عنوان ابزار بیان در هنرهای جدید تجسمی (هنر نور و فضا)
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه هنر - دانشکده هنرهای تجسمی
- نویسنده فواد مشهدی فراهانی
- استاد راهنما مهدی حسینی
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1389
چکیده
در میانه دهه 60 میلادی گروهی از هنرمندان کالیفرنیا جنوبی دست به تجاربی زدند که منجر به شکل گیری جریان "نور و فضا" گردید. مفاهیم هنر و ماده که به صورت مجازی مترادف هم هستند نزد این هنرمندان هیچ معنایی نداشتند. تاریکی و روشنایی، سایه و نور خورشید، زمان و مکان، صدا و سکوت، آتش، دود و مه، پارچه، نخ، عناصر اصلی آن ها بودند. سرانجام امکاناتی که تکنولوژی معاصر در اختیار این هنرمندان می گذاشت، اساس پیدایش اسلوبی در ارتباط با نور، رنگ و فضا گردید. آثاری تجربی، وابسته به مکان، پدیدارشناسانه، فضایی، موقعیت خاص و به طور خلاصه نور و فضا. در بررسی ریشه ها و سوابقی که منجر به پدیده حاضر گردید: ایده هنر به عنوان ایهام بصری، جدا شدن هنر از ماده، تجارب هنرمندان سوپرماتیسم (مالویچ، لیستسکی)، اتاق-محیط ها، کنستراکتیویسم، مکتب باهاوس (موهولی ناگی)، نئوپلاستیسم موندریان، جریانات هنر انتزاعی و غیرموضوعی، نخستین تجربیات در کار با نور به عنوان ابزار بیان و ...، از مضامین در نظر گرفته شده است. از وجهی دیگر بررسی جنبش مذکور، نگاهی هرچندکلی، بر اکتشافات و فیزیک مدرن را می طلبید. تحول رسانه های گوناگون در طی صد سال گذشته، زندگی ما را دستخوش تغییرات شگرفی نموده است. استفاده از نور به عنوان رسانه ای مستقل توسط هنرمند، نگاهی به پیشگامان این عرصه (موهولی ناگی، توماس ویلفرد و ...) و جریان های مرتبط را در پیش داشت؛ حرکت هایی که منجر به پدید آمدن آثاری تلفیقی شد که در واقع آمیزشی از معماری، نقاشی و مجسمه سازی بود. مطرح شدن فضا و مکان به عنوان عناصری زنده و پویا، و نهایتا تشریح هنرمندان و چگونگی جنبش نور و فضا و در گام بعد، معرفی هنرمندان کلیدی گروه نور و فضا، رابرت ایروین، جیمز تورل، لری بل و ... از دیگر محورهای رساله پیش رو می باشد. سرانجام ایده جداکردن هنر از شیء و آرمان دستیابی به چیزی فراتر از ماده در این جستار مطرح می باشد، تا جایی که منتقدان نیز از هنرمندان نور و فضا به "معماران هیچ" یاد می کنند. در این مطالعه سعی می شود با نگاهی توصیفی-تحلیلی، به یافتن روابط بین جریانات مذکور و سپس بررسی این رابطه ها پرداخته شود. لذا با کمک از کلیه منابع موجود اعم از کتاب ها و در صورت نیاز سایت های اینترنتی، هنرمندان شاخص شناسایی گردیده، تا با بهره گیری از آثار و کتای های ایشان، ریشه ها و مقایسات تطبیقی با جریان یاد شده، انجام گیرد.
منابع مشابه
زیباشناسی فضای عمومی؛ هنر به مثابه ابزار
امروزه، خروج هنر از حوزه زیباشناسی، همگانی و حتی جهانی شده است. هنر، به هر صورتی که باشد، «ابزار» نمایش پروژههای توسعه شهری و سرزمینی شده و از طریق واردکردن هنرمندان در عرصه فرهنگ، به اجتماع نظم داده است. اگرچه هنر نقشی جذاب در جهت جلب خیل مردم و سرمایهگذاران ایفا میکند، اما در مقابل، سرزمین، شهر و فضای عمومی توسط هنر تغییر شکل مییابند، در ارتباط ملموس با هنر عمومی، زمینهای یا «در محل»، حا...
متن کاملاتمسفر فضا در پدیدهشناسی به مثابه فضای بدون سطح
فضا که اصلیترین بخش معماری است به طول تاریخ و در دورههای زمانی مختلف از زاویههای متنوع فلسفی از کالبدی تا معنا، از زیباییشناسی فرمی تا زبانشناسی و نشانهشناسی مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. اما همواره سوال مهمی که در مقابل این دیدگاهها قرار میگیرد آن است که آیا فهم فضا از دیدگاههایی که ذکر شد چه تأثیری در نحوه ادراک انسان از فضا دارد؟ آیا اگر معنای فضا از منظر نشانهها فهمیده شود فضای...
متن کاملکیفیت ادراک معنای فضا با دریافت نور روز
نور انواع و درجاتى دارد که سبب پیدایش مفاهیم مستتر در فضا مى شود. در متون دینى، نور در مفهومى متعالىیادشده است. ماهیت چندجانبه این عنصر، ضرورت توجه به ابعاد مادى و معنایى را آشکار مى سازد. هدف این پژوهشتبیین چگونگى ایجاد کیفیت معنایى فضا با بهر هگیرى از نور است. در این تحقیق که از نوع کیفى و به روش استدلالمنطقى انجام گرفته؛ چهارچوبى براى مراتب رسیدن از کالبد به معنا پیشنهادشده...
متن کاملسنت و تجدد در هنر ایران باتکیه بر هنرهای تجسمی
یکی از ابعاد تبلور مدرنیزاسیون در ا یران حیطه ی هنرهایتجسمی است که استفاده گزینشی بدون در نظر گرفتن پایههای تعقل و تفکر اندیشه غربی و مدرنیته از وجوه بارز آن است، جهت روشن شدن مفاهیم متعددی که از تجدد و سنت در حوزه اندیشه مطرح است لزوم بررسی دقیق تر و جامع تر از سنت بسیار ضروری است، تا با آگاهی بیشتر از ساختارسنت در فرهنگ خودی و تفاوت آن در فرهنگ غرب به شناخت دقیق تری از آن نائل شد. بخش اول ...
متن کاملزیباشناسی فضای عمومی؛ هنر به مثابه ابزار
امروزه، خروج هنر از حوزه زیباشناسی، همگانی و حتی جهانی شده است. هنر، به هر صورتی که باشد، «ابزار» نمایش پروژه های توسعه شهری و سرزمینی شده و از طریق واردکردن هنرمندان در عرصه فرهنگ، به اجتماع نظم داده است. اگرچه هنر نقشی جذاب در جهت جلب خیل مردم و سرمایه گذاران ایفا می کند، اما در مقابل، سرزمین، شهر و فضای عمومی توسط هنر تغییر شکل می یابند، در ارتباط ملموس با هنر عمومی، زمینه ای یا «در محل»، حا...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه هنر - دانشکده هنرهای تجسمی
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023