باز آرایی و خازن گذاری بهینه در شبکه های توزیع در حضور تولید پراکنده با استفاده از الگوریتم های هوشمند

بحث کاهش تلفات در سیستم های توزیع به عنوان بخشی از سیستم های قدرت که سهم عمده ای از تلفات کل انرژی را به خود اختصاص می دهند یکی از مهم ترین مسائل مطرح در مهندسی برق- قدرت می باشد. تا کنون روش های گوناگونی برای کاهش تلفات در سیستم های توزیع ارائه شده است. در این پایان نامه، هدف بهینه سازی سیستم های توزیع با استفاده از خازن گذاری، بکارگیری منابع تولید پراکنده (dg)، بازآرایی و بکارگیری همزمان هر سه طرح با هدف کاهش تلفات توان و انرژی است. روش هایی که برای حل مسائل خازن گذاری یا dg گذاری ارائه شده اند با توجه به بزرگی فضای جواب مساله و حجم محاسبات بالا معمولاً از تقسیم مساله به دو زیرمساله و حل مجزای آنها استفاده می کنند. بر طبق این روش ها در ابتدا مکان های منتخب نصب منابع تعیین و سپس محاسبات مربوط به اندازه آنها انجام می شوند. با بکارگیری این روش حل، متغیرهای کنترلی مطرح در این مسائل که از هم مستقل نیستند به صورت مجزا تعیین می شوند که این عمل بدون شک در تعیین جواب های بهینه تاثیر نامطلوبی می گذارد. از طرف دیگر در بعضی از این روش ها حل هر زیر مساله بر مبنای تکنیک های مختلفی صورت می گیرد که این نیز به نوبه خود پیچیدگی های روش های حل را بالا می برد. برای روش های ارائه شده در حل مساله بازآرایی، پیچیدگی و گاهی تقریبی بودن روش های ارائه شده مشکلاتی هستند که می توان به آنها اشاره کرد. مبهم بودن این روش ها نیز یکی دیگر از مشکلاتی است که می توان از آنها نام برد اینکه چگونه آرایش جدید سیستم برای انجام پخش بار در الگوریتم های ارائه شده شناسایی می شود سوالی است که در اکثر مقالات نمی توان جواب قانع کننده ای برای آن پیدا کرد. برای حل این مسائل تاکنون تکنیک های بهینه سازی مختلفی مانند الگوریتم ژنتیک، جستجوی ممنوع، الگوریتم بهینه سازی اجتماع ذرات (pso) و ... بکارگرفته شده اند. این روش ها اگرچه روش های مناسبی برای حل مساله بهینه سازی هستند ولی کارایی آنها و کیفیت حل آنها به تنظیم مناسب پارامترهای کنترلی موجود در روش بستگی دارد که در صورت زیاد بودن تعداد این پارامترها نیازمند صرف زمان و انرژی زیادی می باشد. برای غلبه بر این مشکلات، الگوریتم بهینه سازی اجتماع ذرات کوانتومی (qpso) که اخیراً معرفی شده است ، در این پایان نامه استفاده می شود. این روش در واقع مدل سازی روش pso در فضای کوانتومی می باشد و به جرأت می توان گفت که یکی از ساده ترین روش های بهینه سازی معرفی شده تا به حال می باشد. در این روش فقط یک پارامتر کنترلی وجود دارد که براحتی قابل تنظیم است. در این پایان نامه بر مبنای روش qpso روش های جدیدی برای حل مسائل مورد نظر ارائه شده است. این روش ها در عین سادگی مشکلات اشاره شده در بالا را رفع می کنند.