ارتباط بین میزان آگاهی و عملکرد بازیکنان نسبت به راهکارهای پیشگیری از آسیب در مسابقات بسکتبال المپیک دختران دبیرستانی

هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط بین میزان آگاهی با عملکرد دانش آموزان دختر بسکتبالیست نسبت به راهکارهای پیشگیری از آسیب بود.روش تحقیق از نوع توصیفی- گذشته نگربود که تعداد 130 نفر ورزشکار بسکتبالیست شرکت کننده درالمپیک کشوری،(میانگین وانحراف استاندارد؛ سن0.8± 16.5سال ووزن11.4±61.4 کیلوگرم وقد6.9 ± 169.4سانتیمتر)به روش نمونه گیری انتخاب دردسترس مورد بررسی قرارگرفتند. اطلاعات از طریق پرسشنامه ی پاسخ بسته و تعدیل شده هاوکینز و فولر (1998)جمع آوری شد.درتجزیه وتحلیل داده ها، از روش آماری توصیفی و استنباطی، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یکطرفه، استفاده شد.نتایج نشان داد بالاترین آگاهی آنها(18.1±87.3) مربوط به گرم کردن قبل از مسابقه وبهترین عملکرد (12.5±97.2)مربوط به گرم کردن قبل از تمرین و کمترین آگاهی (27.6±39.9)و ضعیف ترین عملکرد(4.2±15.2)مربوط به استفاده ازوسایل حفاظتی حین تمرین می باشد. بین میزان آگاهی و عملکرد بازیکنان در استفاده ازدوراهکار سردکردن (0.3+ =r و0.01 =p)و وسایل حفاظتی(0.4+ =r و0.01 =p)رابطه معناداری مشاهده شد. بین آگاهی (0.5+ =f و0.5 = p)و عملکرد (1.6+ =f و 0.1 = p) بازیکنان با سابقه بازی آنان تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج حاصل نشان داد که آگاهی این گروه از ورزشکاران نسبت به کارکرد اصول پیشگیری از آسیب به جز راهکارهای گرم کردن و سرد کردن کم بود و بر اساس حداقل آگاهی، عمل به آگاهی آنها نیز ضعیف مشاهده شدو دانش آموزان ورزشکار نیازبه کسب دانش، شناخت بیشتر و تطبیق آن با علوم روز در مورد راهکارهای پیشگیری و توصیه های ایمنی داشتند لذا پیشنهادمی شود، سطح آگاهی مربیان و ورزشکاران این گروه با استفاده از دوره های آموزشی مرتبط با تمرینات قدرتی و انعطاف پذیری، تغذیه ووسایل حفاظتی افزایش یابد تا این ضعف برطرف شود و با کاهش آسیب، از اتلاف انرژی، هزینه، زمان و استعدادهای ورزشی پایه، جلوگیری شود .