بررسی نقش فدراسیون جمهوری اسلامی ایران در توسعه کمی و کیفی تنیس کشور طی سالهای 1369-1379

در این پژوهش محقق می کوشد ورزش (مردان) کشور را از نظر وضعیت نیروی انسانی - امکانات ، تجهیزات ورزشی، بودجه مصرفی سالانه مورد بررسی قرار دهد تا دلایل پیشرفت و یا عدم پیشرفت این رشته ورزشی طی سالهای 69-79 و همچنین در مقام مقایسه عناوین قهرمانی کسب شده با سالهای قبل روشن و آشکار گردد. تنیس یکی از جذابترین رشته های ورزشی می باشد که از 7 سالگی تا سنین پیری در بین خانمها و آقایان مورد توجه و قابل اجراء می باشد. با توجه به اینکه ورزش تنیس در کشور ما بیش از 70 سال قدمت دارد و از طرفی ترکیب جمعیت کشور که جزو جوانترین کشورهای جهان می باشد و علاقه جوانان کشور به این رشته ورزشی ناگریز نگاهی عمیق و کارشناسانه را در باب مسائل مختلف این رشته ورزشی طلب می نماید تا راهکارهای مناسب جهت پیشرفت هرچه سریعتر این ورزش را در اختیار علاقمندان و مسئولین قرار دهد. بنابراین جهت دستیابی به این مهم ضروریست تا با کسب آمار و اطلاعات دقیق و واقعی از موارد زیر بتوانیم دلایل صعود و نزول ورزش تنیس کشور را در ارتباط با عناوین آسیایی و جهانی مورد بررسی قرار دهیم. 1 - تعداد بازیکنان(نوجوانان - جوانان - بزرگسالان) در سطح کشور. 2 - تعداد مربیان درجه 1 - 2 - 3 ملی و بین المللی در سطح کشور. 3 - تعداد داوران درجه 1 - 2 - 3 ملی و بین المللی در سطح کشور. 4 - بررسی وضعیت آموزش تنیس کشور. 5 - بررسی وضعیت مسابقات داخلی و نتایج مسابقات خارج از کشور. 6 - تعداد زمینهای روباز و سرپوشیده در کشور. 7 - وسایل و تجهیرات مورد نیاز سالانه(راکت - توپ - زه - تور و .. ) 8 - بودجه مورد نیاز سالانه.