مدلی برای سنجش تاثیر ارائه مجدد صورت های مالی بر محتوای اطلاعاتی سود

تجدید ارائه صورت های مالی برای بازار، حاوی اطلاعات جدیدی است. از دیدگاه سرمایه گذاران، اخبار ارائه مجدد صورت های مالی فقط بیانگر مشکلات عملکرد دوره گذشته نیست بلکه نوعی پیش بینی مشکلات آتی برای شرکت و مدیریت آن نیز محسوب می شود و موجب سلب اطمینان سرمایه گذاران نسبت به اعتبار و شایستگی مدیریت و کاهش کیفیت سودهای گزارش شده می گردد. در حقیقت، صورت های مالی تجدید ارائه شده به صورت شفاف و صریح، پیام و علائمی پیرامون قابل اتکا نبودن صورت های مالی دوره های گذشته و کیفیت پایین آن ها ارائه می نماید. در این پژوهش، کاهش بلندمدت محتوای اطلاعاتی سود متعاقب تجدید ارائه صورت های مالی بررسی شده و مدلی برای سنجش تاثیر تجدید ارائه صورت های مالی بر محتوای اطلاعاتی سود، ارائه گردیده است. برای حصول به اهداف تحقیق، تعداد 185 مورد تجدید ارائه بااهمیت صورت های مالی در طی سال های 1378 الی 1387 مورد آزمون قرار گرفتند. ضریب واکنش به سود برای چهار فصل پس از تجدید ارائه، اندازه گیری شد که همگی منفی و مطابق با علامت پیش بینی شده بودند. در حقیقت، برای نمونه آماری ضرایب واکنش به سود پس از تجدید ارائه، به طور معنی داری پایین تر از ضریب قبل از آن بود. نتایج حاکی از آن است شرکت هایی که عمده ترین دلیل صورت های مالی تجدید ارائه شده آنها اصلاح اشتباه ناشی از شناسایی درآمد است کاهش بیشتری در محتوای اطلاعاتی سود خواهند داشت. برخی از شرکت ها پس از تجدید ارائه صورت های مالی ممکن است برای اعاده اعتبار، اقدام به تغییر حسابرس مستقل و تغییر اعضای هیئت مدیره خود نمایند، حال آن که این تغییرات ممکن است در شرکت های دیگر صورت نگیرد. به همین دلیل تاثیر تغییر دو سازوکار حاکمیت شرکتی بر محتوای اطلاعاتی سود تجدید ارائه شده مورد آزمون قرار گرفت که مورد تایید واقع شد.