ارتباط بین مولفه های یادگیری سازمانی و عملکرد سازمانی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مفهوم سازمان یادگیرنده ‏در دهه های اخیر مورد توجه کامل ادبیات مدیریت بوده ‏است ، زیرا فرآیندهای برتر یادگیری در برگیرنده ‏منبعی از مزیت رقابتی هستند و انتظار می رود سازمان هایی که از راهبردهای سازگار با سازمان یادگیرنده ‏استقبال می کنند به عملکرد بهتر دست یابند . ‏در پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین مولفه های یادگیری سازمانی و عملکرد سازمانی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ، از مدل مارسیک و واتکینز استفاده‏گردیده ‏است. بر اساس این مدل هفت مولفه یاد گیری سازمانی که همان ابعاد سازمان یادگیرنده ‏هستند، در عین حال که با یکدیگر مرتبط می باشند با دو مولفه از عملکرد سازمانی نیز در ارتباط خواهند بود.‏ جامعه آماری این تحقیق عبارت است از مجموعه ای از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که مباحث یادگیری سازمانی در آنها مورد توجه و اقدام بوده است . حجم جامعه آماری تحقیق ، براساس اطلاعات جمع آوری شده از بورس اوراق بهادار تهران و شرکت های آن ، تعداد 127 شرکت تعیین گردید. روش نمونه گیری در این پژوهش روش تصادفی ساده بوده و بدین ترتیب 82 شرکت از میان جامعه آماری مورد نظر، به عنوان نمونه انتخاب گردید . لازم به ذکر است این تحقیق با مشارکت مدیران ارشد و یا کارشناسان ارشد ستادی شرکت ها با حداقل 2 سال سابقه کار در شرکت مورد نظر انجام گرفته و از مشارکت مدیران عملیاتی و کارکنان رده صف سازمان ها صرف نظر شده است . ‏داده ‏های پژوهش به کمک " پرسشنامه سنجش ابعاد سازمان یادگیرنده " ‏جمع آوری گردید و نتایج، حاکی از وجود رابطه مثبت و معنادار میان مولفه های یاد گیری با عملکرد سازمانی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بود .