اثرهزینه تحقیقات بخش کشاورزی بر فقر روستایی ایران

مطالعه حاضر، با هدف تعیین اثر تحقیقات بخش کشاورزی بر فقر روستایی انجام شد. در راستای نیل به این هدف، ابتدا با استفاده از آمارهای سری زمانی برای دوره( 1350-1386) سیستم معادلاتی از متغیرهای تأثیر گذار بر فقر روستایی معرفی گردید. سیستم معادلات مذکور شامل توابع فقر روستایی، قیمت خوراکی ها، ارزش افزوده زراعی و باغی بوده است. به منظور تعیین استراتژی برآورد توابع، پس از اطمینان از وضعیت ایستایی داده ها، آزمون اریب هم زمانی (هاسمن) و تست قطری بودن ماتریس واریانس و کواریانس جملات پسماند انجام گرفت و با توجه به نتایج آزمون های مذکور معادلات موجود در سیستم به روش حداقل مربعات سه مرحله ای (3sls) برآورد گردید. بدین منظور در مرحله اول معادلات به طور جداگانه به روش حداقل مربعات دو مرحله ای( 2sls) تخمین زده شدند و مشکلات خودهمبستگی و هم خطی بین متغیرها برطرف گردید. همچنین تأثیر نهایی هزینه تحقیقات بخش کشاورزی بر فقر روستایی از طریق محاسبه کشش جزیی محاسبه شد. با توجه به نتایج مطالعه، افزایش هزینه تحقیقات بخش کشاورزی موجب افزایش ارزش افزوده زراعی و باغی ولی این ارزش افزوده اثری بر قیمت خوراکی ها ندارد و به نظر می رسد قیمت خوراکی ها تحت تأثیر تجارت قرار گرفته است شد، بنابراین از طریق روش سیستمی به طور مستقیم نمی توان گفت که هزینه تحقیقات باعث کاهش فقر روستایی می گردد ولی با محاسبه کشش فقر می توان گفت که هزینه تحقیقات اثر مستقیم بر کاهش فقر روستایی دارد. بنابراین تحقیقات کشاورزی بهره وری کشاورزی را بهبود می بخشد و به طور مستقیم درآمد کشاورزان را افزایش می دهد و به ایجاد امکانات شغلی بیشتر در هر دو ناحیه های روستایی برای مردم فقیر کمک می کند همچنین تولیدات کشاورزی را افزایش می دهد و قیمت خوراکی ها را پایین می آورد و اجازه می دهد مردم فقیر غذای بیشتری با قیمت پایین تر بخرند.