بررسی فراگیری افعال روانی انگلیسی توسط فارسی زبانان بر اساس ویژگیهای معنایی

این مطالعه به بررسی یادگیری افعال روانی انگلیسی توسط فارسی زبانان می پردازد. مطالعات دیگری که تاکنون به موضوع مشابه در زمینه های زبانی دوم و یا خارجی دیگر پرداخته اند، دارای نگاهی تک بعدی بر شکل گیری بی قاعده ی ساختارهای موضوعی می باشند. این مطالعه قصد دارد با نگاهی چندجانبه به موضوع، علاوه بر شکل گیری بی قاعده ی ساختارهای موضوعی به تاثیر ساختار زبان اول، عوامل تسهیل کننده و بازدارنده در سیر تکاملی زبان دوم و خطاهای احتمالی بپردازد. 60 نفر فارسی زبان فراگیر زبان انگلیسی (30 نفردر سطح بسندگی پیشرفته و30 نفر در سطح بسندگی متوسط) از دانشجویان ادبیات زبان انگلیسی در دانشگاه یزد نمونه مورد بررسی را در این مطالعه تشکیل میدهند. داده های مورد نیاز به وسیله ی سه آزمون قضاوت دستوری، جمله سازی، و ترجمه جمع آوری شد. علاوه بر نوع افعال روانی، جملات از نظر ویژگی جانداری وابسته ها و نوع جملات به عنوان دو عامل تسهیل کننده یا بازدارنده در یادگیری مورد کنترل قرار گرفتند. نتایج حاصل نشانگرمشکلات ناچیزی در فهم و تولید افعال روانی براساس شکل گیری ساختارهای موضوعی می باشد. ترجمه به عنوان نمود بهتری از مشکلات فراگیران، انتقال ساختارهایی از فارسی را حتی در ترجمه های گروه پیشرفته نشان می دهد. علاوه بر دسترسی به دستور زبان جهانی (سلسله بندی موضوعی و فرضیه اعمال یکنواخت ساختارهای موضوعی) که با توجه به مشکلات ناچیز فراگیران در شکل گیری ساختارهای موضوعی ثابت می شود، انتقال ساختار زبان اول شواهد لازم برای اثبات تئوری انتقال-کامل دسترسی-کامل را به عنوان فرضیه-ی مراحل اولیه فراگیری زبان دوم فراهم می آورد. علاوه بر این، استفاده از ویژگی جانداری وابسته های فعل، به عنوان نشانه ای معنایی در جهت نمود نحوی آنها برای زبان آموزان در دو سطح بسندگی متوسط و پیشرفته به اثبات رسید. استفاده از ویژگی معنایی درنمود ظاهری وابسته های فعل برای گروه پیشرفته راهبردی تر گزارش شد. همچنین، تغییر در نمود نحوی وابسته ها بر اثر تغییر در نوع جمله که به عنوان عاملی گمراه کننده مورد بررسی بود در یادگیری افعال روانی به اثبات رسید.