اکسایش شبه حیاتی ترکیبات آلی با استفاده از کمپلکس باز شیف منگنز قرار گرفته بر روی پلی استایرن

اپوکسایش یک واکنش مهم در بدن موجودات زنده است. به عنوان مثال این فرایند می تواند در متابولیسم دارو ها، استرویید ها و مواد سرطان زا موثر باشد. سیتوکروم p-450 آنزیمی بیولوژیکی است که دارو ها را اکسید می کند و آنها را به شکل های فعال تر تبدیل می کند. با استفاده از برخی کمپلکس ها، فعالیت کاتالیزوری این سیستم های بیولوژیکی شبیه سازی می شود. در این پایان نامه، اپوکسایش شبه حیاتی الکن ها با استفاده از کمپلکس باز شیف منگنز ارائه شده است. کمپلکس مورد استفاده در این واکنش های اپوکسایش [mn(napdien)(oac)] است که برای افزایش پایداری، بازیابی و استفاده ی مجدد، بر روی پلی استایرن کلرو متیله شده تثبیت شد. کمپلکس از طریق یک پیوند کوالانسی به پلیمر متصل می شود. کاتالیست حاصله،[mn(napdien)(oac)]-ps ، نیز در اپوکسایش الکن ها مورد استفاده قرار گرفت که فعالیت و گزینش پذیری بالاتری را نسبت به هم ارز هموژن خود نشان داد. تأثیر پارامتر هایی نظیر حلال، اکسنده، زمان، مقدار کاتالیزور و مقدار اکسنده بر روی هر دو سیستم کاتالیزوری مورد بررسی قرار گرفت و شرایط بهینه برای هر یک تعیین گردید. کاتالیست هتروژن چندین مرتبه بدون کاهش قابل توجهی در فعالیت کاتالیزوری مورد استفاده قرار گرفت. هر دو سیستم کاتالیزوری در دمای اتاق مورد استفاده قرار گرفتند. برای شناسایی کاتالیزور هموژن از طیف سنجی های ir و uv-vis و برای شناسایی کاتالیست هتروژن از میکروسکوپ الکترونی روبشی ((sem، آنالیز حرارتی ( tgو dta)، آنالیز عنصری و طیف سنجی ir استفاده شد