طراحی شهری- محیطی حاشیه رودخانه با تأکید بر پیوند عناصر طبیعی و مصنوع (مورد طراحی: حاشیه ی رودخانه کرج محدوده پل قدیمی)

رشد روزافزون جمعیت کلان شهرها ، ساخت و سازهای بی رویه، کمبود فضاهای شهری جهت پاسخگویی به نیازهای شهروندان منجر به فشارهای روانی و اجتماعی زندگی ماشینی شهری بر روی ساکنین این شهرها شده است. یکی از عواملی که این فشارها و نارضایتی را برای شهروندان تشدید می کند و منظر ادراک شده توسط آنها را مخدوش جلوه گر می نماید، احساس ناخوشایند آنها از وضعیت نامناسب و کیفیت بسیار پایین سیما و منظر شهری در نقاطی از شهر می باشد که به تبع فراموشی برخی از فضاهای بالقوه شهری بوجود آمده است. یک نمونه بارز از این فضاهای پنهان شهری، فضای حاشیه رودها می باشد که به محل انباشت زباله و پاتوق بزهکاران تبدیل گشته است. سابقه سکونت نگارنده در شهر کرج و آشنایی وی با محیط شهری باعث انگیزش موضوع ساماندهی حاشیه رودخانه در محدوده میدان شهر، در جهت زنده و آشکار نمودن قابلیت ها و ایجاد کشش و کنش موثر بین عناصر موجود طبیعی و مصنوع در این فضا، در ذهن نگارنده گردیده است. رود دره شهر کرج واقع در حاشیه شرقی شهر و نحوه قرارگیری آن نسبت به استخوان بندی جغرافیایی، حرکتی و کالبدی آن، دارای نکات و امتیازات ویژه ای است که با احیای آن و ایجاد ارتباطات فضایی و عملکردی بین بستر رودخانه و محورهای حرکتی و عملکردی شهر، تبدیل این حاشیه به یک فضای جمعی شهری پاسخگو به نیاز شهروندان و ایجاد مسیر و محورهای سبز پیاده و دوچرخه در بستر و حاشیه رودخانه و اتصال آن به مسیر تاریخی و فعلی شهر می توان بسیاری از مشکلات محدوده مرکزی شهر که ناشی از فقر فضایی آن است را بر طرف نمود و با ایجاد تعاملی پویا بین کیفیت فضایی بستر رودخانه و فضاهای شهری اطراف، اعم از خیابان ها و میادین تا حدود زیادی از فشار روانی حاکم بر شهر کاست.