رویکرد چند معیاره در حل مسئله موازنه زمان – هزینه با استفاده از تئوری فازی

یکی از مسایل مهم در مدیریت و کنترل پروژه، انتخاب بهترین زمان برای انجام هر یک از فعالیت های تشکیل دهنده پروژه می باشد، به نحوی که هزینه و زمان پایانی پروژه دارای کم ترین مقدار ممکن باشد. بنابراین این مسئله شامل دو هدف حداقل سازی زمان تکمیل پروژه و هزینه اتمام پروژه می باشد که بایستی به طور هم زمان بهینه گردند. در پروژه های واقعی معمولاً دستیابی به دو آرمان زمان و هزینه، با توجه به اهداف کلی مدنظر مدیران، دارای اولویت های مختلفی است و از طرفی زمان پیش بینی شده برای تکمیل پروژه همراه با عدم دقت است که منجر به تغییرات زیادی در قیمت تمام شده پروژه می شود. بنابراین در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی، اولویت دستیابی به دو آرمان زمان و هزینه تعیین و زمان های نرمال و فشرده هر یک از فعالیت ها به صورت غیر دقیق ( مبهم ) در نظر گرفته شده است. در ادامه یک روش چند معیاره فازی موازنه زمان و هزینه ارائه گردیده است. تابع هدف روش پیشنهادی،حداکثر نمودن درجه دستیابی به توابع عضویت آرمان های زمان و هزینه، با توجه به اولویت دستیابی به آن ها است. به منظور بررسی کارایی روش پیشنهادی،چندین مثال عددی با استفاده از روش پیشنهادی و روش چند معیاره دقیق موازنه زمان و هزینه و از طریق نرم افزار لینگو حل شده است. با مقایسه نتایج به دست آمده از دو روش و مقادیر زمان و هزینه تکمیل پروژه، روش چند معیاره فازی موازنه زمان و هزینه ترجیح داده می شود.