الصوره الفنیه فی شعر إبراهیم أبی زید

هر شاعری در خلال اشعار خویش می کوشد فلسفه و حکمتی را که در شعرش نهفته است، از طریق صور خیال، به خواننده ی آثارش القاء کند. از سوی دیگر مخاطب او تلاش می کند این فلسفه را درک و آن حکمت را دریابد، و در نهایت به فهم عمیقی از معانی شعر شاعر برسد، و شناخت صور خیال، بهترین وسیله و نیکوترین یار در این راه است. بی شک وظیفه ی صور خیال، اثر گذاری بر غیر، جذب افکار و تقویت درک زیبائی شناسی است.صور خیال، مصادری دارد، گاهی بَصَری است که با چشم دیده می شود، وگاهی شنیداری است که با گوش شنیده می شود، و گاهی ترکیبی از این دو احساس است. ما در أثنای این پژوهش، صور خیال برخی قصائد برگزیده از دو مجموعه ی شعری شاعر معاصر مصر (دکتر ابراهیم ابو زید) را که از دو اثر او به نام های (وراء الأفق) و (رسمتُکِ أنثی) انتخاب شده است، استخراج کرده ایم، بعد از آنکه واژگان آن ها را معنا و ابیات آن را شرح داده ایم. در خلال پژوهشمان دریافتیم که بررسی صور خیال و تحلیل عناصر آن، و ارتباط میان اجزای آن، برترین ابزار در کشف معانی پنهان متون شعری است، که خرد شاعران و دیدگاهشان به هستی و انسان و حیات، آن را ساخته است. ما دانستیم که ابو زید در برخی صور شعری اش، مقلد شاعران گذشته است و در بعضی دیگر نوگرا می باشد، با این حال، صور خیال اشعار خویش را بر موسیقیای لفظ بنا کرده است، موسیقی ای که گاهی از طریق صور بلاغی و زمانی با تکرار حروف و گاهی نیز با محسنات بدیعی مانند: موازنه و تقسیم، آفریده می شود.