بررسی رابطه بین یادگیری خودتنظیمی و انگیزه پیشرفت تحصیلی در نظام های آموزشی از راه دور و سنتی دبیرستان های پسرانه شهر کاشان

هدف از تحقیق جاری بررسی رابطه میان یادگیری خودتنظیمی و انگیزه پیشرفت تحصیلی در نظام های آموزشی از راه دور و سنتی دبیرستان های پسرانه شهر کاشان می باشد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و با توجه به اهداف و فرضیه های تحقیق از طرح تحقیق همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه دانش آموزان دبیرستان های پسرانه از راه دور و سنتی شهر کاشان تشکیل دادند. بمنظور نمونه گیری در این تحقیق از روش نمونه گیری خوشه ایی برای انتخاب نمونه از میان دانش آموزان مدارس از راه دور و تصادفی ساده برای انتخاب نمونه از میان دانش آموزان مدارس سنتی استفاده گردید. حجم نمونه در این تحقیق شامل 302 دانش آموز است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس هستند. داده های این تحقیق با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی ( فراوانی ، درصد فراوانی ، میانگین ، انحراف استاندارد ، ضریب همبستگی پیرسون ، و آزمون z فیشر ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد میان یادگیری خودتنظیمی و انگیزه پیشرفت تحصیلی در مدارس سنتی رابطه معناداری وجود دارد. میان یادگیری خودتنظیمی و انگیزه پیشرفت تحصیلی در مدارس آموزش از راه دور رابطه معناداری وجود ندارد. میان یادگیری خودتنظیمی و انگیزه پیشرفت تحصیلی در مدارس سنتی و آموزش از راه دور تفاوت معناداری وجود دارد. واژگان کلیدی: آموزش از راه دور ، آموزش سنتی ، یادگیری خودتنظیمی ، انگیزه پیشرفت تحصیلی