عوامل موثر بر انتخاب مقصد قشم از دیدگاه گدشگران تهرانی؛ با استفاده از مدل نظریه رفتار برنامه ریزی شده.

امروزه، مطالعه درباره ی فرایند پیچیده ی تصمیم گیری گردشگران که منجر به انتخاب مقصد سفر می شود موضوع بسیاری از تحقیقات گردشگری است. هدف از انجام این تحقیق نیز بررسی عوامل موثر بر رفتار گردشگران تهرانی در انتخاب مقصد قشم با استفاده از «نظریه ی رفتار برنامه‎ریزی شده» وهمچنین، بررسی تأثیر تعداد سفرهای قبلی گردشگران به قشم بر انتخاب مجدد این مقصد توسط آن ها بود. سعی شد با طرح سوالاتی به این سوال اصلی که «آیا میان متغیرهای مطرح شده در نظریه ی رفتار برنامه ریزی شده و انتخاب مقصد قشم توسط گردشگران تهرانی رابطه ی معناداری وجود دارد؟» پاسخ داده شود. بررسی و اولویت بندی تأثیر عوامل انگیزشی بر انتخاب مقصد قشم، محدودیت های سفر به قشم و تأثیر انواع منابع اطلاعاتی بر انتخاب این مقصد نیز از اهداف دیگر این تحقیق بوده اند. پرسشنامه ی تحقیق بر اساس طرح کلی پرسشنامه ی مدل رفتار برنامه ریزی شده طراحی شد و داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و آلفای کرونباخ پرسشنامه 8681/0 به دست آمد. نمونه ی آماری این پژوهش تعداد 100 نفر از گردشگرانی بودند که طی دوره ی زمانی تحقیق (اول بهمن 1388 تا اول اردیبهشت 1389) از طریق مرز هوایی به جزیره ی قشم سفر کرده بودند. گردشگران پاسخگو با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از «آزمون همبستگی دومتغیره اسپیرمن» نشان داد که میان همه ی متغیرهای مطرح شده در نظریه ی رفتار برنامه ریزی شده به استثنای باورهای کنترلی و کنترل ادراک شده بر رفتار و همچنین میان دفعات بازدیدهای قبلی از قشم و انتخاب مجدد این مقصد ارتباط معناداری وجود دارد. بنابراین، با 95% اطمینان این طور نتیجه گیری شد که میان متغیرهای مطرح شده در نظریه ی رفتار برنامه ریزی شده و انتخاب مقصد قشم توسط گردشگران تهرانی رابطه ی معناداری وجود دارد. اولویت بندی انگیزه ها، محدودیت ها و منابع اطلاعاتی مورد استفاده ی گردشگران تهرانی برای انتخاب مقصد قشم نیز با استفاده از «آزمون رتبه ای فریدمن» انجام شد.