تعییین سطوح مناسب و اقتصادی ژروتئین خام و ترئونین در جیره غذایی جوجه های گوشتی

دو آزمایش به منظور تعیین سطح اقتصادی پروتئین خام و ترئونین بر روی جوجه های گوشتی نر در دوره آغازین(7 تا 24 روزگی) و رشد(25 تا 42 روزگی) انجام شد. در هر آزمایش از 288 قطعه جوجه گوشتی نر نژاد راس 308 در 24 واحد آزمایشی استفاده شد که به صورت آزمایش فاکتوریل(2×4) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار در 3 تکرار و تعداد 12 قطعه جوجه در هر تکرار انجام گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل 2 سطح پروتئین (توصیه سویه راس 308 و کمتر از توصیه سویه) و 4 سطح ترئونین(90، 100، 110، 120 درصد توصیه nrc) بودند. در آزمایش اول سطوح پروتئین 22 و 8/20 درصد و در آزمایش دوم 5/19 و 2/18 درصد محاسبه شده بود. در آزمایش دوم میزان تیتر آنتی بادی در پاسخ به تزریق srbcو آزمایشات بافت شناسی مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول در 24 روزگی و در آزمایش دوم در 42 روزگی از هر تیمار 4 قطعه پرنده نزدیک به میانگین وزنی همان واحد آزمایشی انتخاب و کشتار شدند. در آزمایش اول خوراک مصرفی، درصد ران، درصد کل دستگاه گوارش و نسبت طول به وزن دودنوم تحت تأثیر سطح پروتئین جیره قرار گرفتند(05/0 > p) اثرات متقابل بین سطح پروتئین و ترئونین بر خوراک مصرفی و افزایش وزن و نسبت طول به وزن ایلئوم معنی دار بود(05/0 > p). اثر ترئونین بر درصد لاشه معنی دار بود که با افزایش ترئونین درصد لاشه افزایش یافت(05/0 > p). همچنین در آزمایش اول نسبت طول به وزن دودنوم و ایلئوم تحت تأثیر سطح ترئونین قرار گرفتند(05/0 > p). در آزمایش دوم با افزایش سطح ترئونین، افزایش وزن به طور معنی داری بهبود یافت(05/0 > p). افزودن ترئونین بر درصد گوشت سینه نیز تأثیر معنی داری داشت(05/0 > p). در هر دو آزمایش با افزایش سطح ترئونین جیره ضریب تبدیل بهبود یافت ولی از نظر آماری معنی دار نبود(05/0 < p). اثر پروتئین بر نسبت طول به وزن دودنوم و ژژنوم، عمق و نسبت ارتفاع به عمق پرز زبانی ایلئوم معنی دار بود(05/0 > p). اثرات متقابل بین سطح پروتئین و ترئونین بر نسبت طول به وزن ژژنوم، عرض، عمق، نسبت ارتفاع به عمق پرز زبانی دودنوم، عمق پرز زبانی ژژنوم، ارتفاع پرز زبانی ایلئوم معنی دار بود(05/0 > p). همچنین اثرات متقابل این دو عامل بر چربی محوطه بطنی در آزمایش دوم تمایل به معنی داری داشت(06/0 = p). اثر ترئونین بر ارتفاع، عرض و عمق پرز زبانی دودنوم و ژژنوم و ارتفاع، عرض و عمق پرز برگی دودنوم و ایلئوم، و همچنین ارتفاع پرز زبانی ایلئوم و پرز برگی ژژنوم معنی دار بود. در هر دو آزمایش با کاهش سطح پروتئین جیره و افزایش سطح ترئونین هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن کاهش یافت در حالی که سود تغذیه ای افزایش یافت که بهترین سود تغذیه ای مربوط به سطح ترئونین 110 درصد توصیه nrc داشت. اثر ترئونین بر میزان تیتر آنتی بادی در پاسخ به تزریق srbc در 41 روزگی (مرحله دوم) معنی دار بود(01/0 > p) که با افزایش سطح ترئونین میزان تیتر آنتی بادی در پاسخ به تزریق srbc افزایش یافت. از نظر فیزیکی بهترین سطح عملکرد در هر دو آزمایش مربوط به سطح ترئونین 110 درصد توصیه nrc بود. در هر دو آزمایش از برنامه ریزی غیر خطی برای رسیدن به حداکثر عملکرد فیزیکی و حداکثر کردن سودآوری استفاده شد. میزان پروتئین و ترئونین مورد نیاز برای حداکثر نمودن عملکرد برای آزمایش اول به ترتیب 6/21 و 85/0 درصد و برای آزمایش دوم سطح پروتئین و ترئونین برای دستیابی به حداکثر عملکرد 48/18 و 84/0 درصد برآورد گردید. برآورد به دست آمده برای سود زمانی صحت دارد که قیمت هرگرم وزن زنده مرغ 20 ریال، قیمت هر گرم ترئونین 40 ریال و قیمت هر گرم پروتئین 10 ریال باشد اما اگر قیمت ها تغییر کند برآورد هم تغییر خواهد کرد.