بررسی رابطه کیفیت دلبستگی با مهارت اجتماعی و کارکرد آموزشی

پژوهش انجام شده، در چارچوب نظریه ی بالبی که دلبستگی را یکی از نیازهای بنیادین انسان می داند، این هدف را دنبال کرده است که به حل مسئله ی کارکرد آموزشی ی پایین دانش آموزان، با نشان دادن رابطه ی کیفیت دلبستگی با کارکرد آموزشی، کمک کند. کودکانی که کیفیت دلبستگی شان در سطح ایمن است، بیشتر به دنبال حفظ رابطه ی عاطفی با پدر و مادر و نیز جلب اعتماد آنها از راه رفتارهای مطلوب اجتماعی هستند. از سوی دیگر، پذیرش کودک از سوی پدر و مادر و پاسخگو بودن آن ها به نیازهای وی نیز می تواند پیش بینی کننده ی رشد اجتماعی و کارکرد آموزشی کودک در آینده باشد. چنین می نماید که کودکانی که کیفیت دلبستگی شان در سطح ایمن است از ویژگی ی جستجوگری هم باید برخوردار باشند و مهارت های اجتماعی آن ها هم چشم گیر باشند. از این رو، و با توجه به پژوهش های پیشین، چنین گمانه پردازی شد که دانش آموزانی که کارکرد آموزشی بالا دارند از مهارت اجتماعی بالا و کیفیت دلبستگی ایمن برخوردارند، و بر عکس، آن هائی که کارکرد پائین دارند مهارت پائین و کیفیت ناایمن دارند. در راستای بررسی ی این گمانه ها، از 319 دانش آموز سال سوم دبیرستان در شهرکرد که به شیوه ی تصادفی ی طبقه ای برگزیده شده بودند داده گیری شد. داده گیری در محیط و ساعت آموزشی ورزش و با به کارگیری پرسش نامه های کیفیت دلبستگی، مهارت های اجتماعی، و وضعیت آموزشی- خانوادگی انجام شد. داده های گردآوری شده که در سطح دقت رتبه ای بودند با به کارگیری ی آمار همبستگی ی سپیرمن پردازش شدند. نتیجه گویای این است که رابطه ی کیفیت دلبستگی با مهارت های اجتماعی و کارکرد آموزشی و رابط? مهارت های اجتماعی با کارکرد آموزشی ضعیف است(11/0=?، 07/0=?، 13/0= ?). با توجه به بخردانه گی ی بنیاد نظریه ای ی پژوهش، دست یابی به این نتیجه تنها می تواند در اثر خطای سنجش باشد.