بررسی دیدگاه دانشجویان آموزش بهداشت نسبت به ارتباطات سلامت و تلویزیون سنجش نگرش دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی شهید بهشتی، ایران و تهران نسبت به برنامه های سلامت سیمای جمهوری اسلامی ایران

ارتباطات سلامت به عنوان یک راهبرد کلیدی در جهت اطلاع رسانی به عموم، پیرامون نگرانی های آنان نسبت به مسائل بهداشت و سلامت شناخته می شود. حیطه وظایف آن شامل اولویت بخشی به موضوعات سلامت محور نزد مردم جامعه و استفاده از رسانه های جمعی، چند رسانه ای ها و سایر نو آوری های فناورانه جهت انتشار اطلاعات مفید برای سلامت همگانی است. برآیند این اقدامات منجر به افزایش آگاهی از ابعاد ویژه بهداشت فردی و جمعی مانند اهمیت سلامت در توسعه می شود. آنچه در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته است، پرداختن به "معرفی و طرح حوزه ارتباطات سلامت" از دیدگاه ارتباطات و نیز شناخت دیدگاه دانشجویان رشته آموزش بهداشت نسبت به برنامه های بهداشت و سلامت تلویزیون، می باشد. با این اهداف، پژوهش حاضر در دو بخش عمده نظری و عملی گردآوری شد. بخش نظری با رویکرد جزء به کل با شرحی از ارتباطات، سطوح آن، تعاریف و تاریخچه بهداشت و سلامت در ایران و جهان، به تشریح ارتباطات سلامت، ویژگی ها، اجزا، تاریخچه، معرفی و توضیح حوزه ها و در نهایت رویکردهای ارتباطات سلامت اختصاص یافته است. برای سنجش نگرش دانشجویان و تحقیق پیرامون پرسش ها و فرضیه ها از روش پیمایش استفاده شد و پس از طراحی پرسشنامه و توزیع آن در بین دانشجویان دانشکده های بهداشت سه دانشگاه تهران، شهید بهشتی و ایران، داده ها با کمک نرم افزار spss و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد پردازش قرار گرفت و در قالب جداول توزیع فراوانی یک بعدی و جداول دو بعدی جهت سنجش معناداری روابط متغیرها ارائه شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد بین مقطع تحصیلی دانشجویان و نحوه نگرش آنان نسبت به برنامه های تلویزیون رابطه معنادار وجود دارد به طوری که با افزایش مقطع تحصیلی ارزیابی ایشان از میزان موفقیت برنامه ها و رویکرد فعلی برنامه های سلامت محور تلویزیون کاهش می یابد. واژگان کلیدی: ارتباطات سلامت- ارتقاء سلامت- آموزش بهداشت- کمپین های رسانه ای سلامت- آموزش از طریق سرگرمی- حمایت رسانه ای- ارتباطات ریسک- بازاریابی اجتماعی- سواد بهداشتی