سیاست جنایی ایران در مقابله و پیشگیری از قاچاق مشروبات الکلی

قاچاق امروزه دردنیا نقش مهمی در برهم زدن اقتصادجوامع داردوازاین حیث که اقتصاد ملی را به تحلیل برده وزمینه اقتصاد زیرزمینی را فراهم میکندوباعث تقلب درکسب ، افزایش بیکاری،کاهش تولید ملی و...می شود،دراغلب سیستمهای حقوقی جرم انگاری ودولتها هرکدام به دنبال اتخاذ سیاست جنایی متناسب جهت پیشگیری و مقابله باآن می باشند.قاچاق مشروبات الکلی نیزبه عنوان یکی ازصور قاچاق،ازاین قاعده مستثنی نمی باشد.درنظام جمهوری اسلامی ایران هم،علیرغم آنکه آیات وروایات بی شماری درمذمت شراب وشرابخواری وآثارزیانباراخلاقی ، فردی واجتماعی آن واردشده است ؛درقانون اساسی وقوانین ومقررات عادی به طورعام وپراکنده ، مبهم وغیرکارشناسانه به بحث مقابله وپیشگیری ازقاچاق واین پدیده پرداخته شده است ولذاسیاست جنایی ما دراین راستا ،غیرمدون ، متشتت،مبهم ، نامشخص وفاقد راهکارهای پیشگیرانه معین بوده وشتابزده وسرگردان است.به همین منظور مساله اصلی این پایان نامه بررسی وارائه سیاست جنایی مدون ، مشخص وپیشگیرانه ای است که بتواند باتوجه به آموزه های اصیل دینی اسلامی( که نظام ماهم ازآن تبعیت می کند)درکاهش جرم موثروزمینه های بزهکاری مرتکبان راازمیان برداردواین مهم جز بامشارکت مردم( سیاست جنایی مشارکتی) توام با اصلاح سیاست جنایی تقنینی،اجرایی وقضایی میسورنیست ولهذا دراین تحقیق،مانیزضمن بررسی مفاهیم مرتبط باموضوع،به ارکان متشکله بزه قاچاق مشروبات الکلی،عوامل تاثیرگذاربرآن،طرق مقابله وپیشگیری ازاین جرم،به مهمترین تحولات تقنینی و ارزیابی وتبیین نواقص آن درمباحث مربوطه پرداخته ایم.