سمبولیسم اجتماعی در شعر معاصر با تکیه بر آثار نیما یوشیج، مهدی اخوان ثالث و احمد شاملو

اندیشه ی جست و جو گر آدمی همواره در تلاش بوده که از پس همه ی اشیا و جانداران مفهومی فراتر قراردهد. نماد ها دنیایی پر رمز و راز و پنجره هایی به افقی گسترده از بر داشت ها و تجربیات مختلف انسان هستند. « سمبل» از مهمترین مباحثی است که در کلام ادبی به کار گرفته می شود. بهره مندی از «سمبل» در کلام، گونه ای از کلام ادبی را به وجود می آورد که زیبایی و جذابیت آن نظر مخاطبان را بیشتر از دیگر گونه ها به خود جلب می کند. چرا که مطالعه ی متون سمبلیک خواننده را نا خواسته به فکر و تأمل وا می دارد تا به عمق کلام پی ببرد و از حلاوت و شیرینی این کشف بهره مند شود. گروهی از ادبا به خصوص شعرای ایران در به کار گیری « سمبل» در سخن خود توفیقات چشمگیری حاصل نموده اند. و از این طریق نیز راهی به میدان پژوهش و تحقیق برای اهل ادب و هنر گشوده اند. هدف از نگارش این پایان نامه تحلیل و بررسی نماد های اجتماعی در شعر معاصر با تکیه بر اشعار نیما یوشیج، مهدی اخوان ثالث و احمد شاملو است.این تحقیق در چهار فصل تدوین یافته است. ابتدا در بخش مقدمه به تعاریف و کلیّاتی درباره ی سمبل پرداخته شده است. فصل اول به اجمال در بر گیرنده ی این مباحث است : تصویر نمادین، کارکرد تصویر نمادین و تصویر نمادین در بافت شعر. فصل دوم سمبولیسم عرفانی: شرح و تفسیر نماد های عرفانی، بانگاهی به نماد های چهار شاعر بزرگ ( سنایی، عطار، مولوی و حافظ). فصل سوم سمبولیسم در شعر معاصر: مکتب سمبولیسم، اوضاع اجتماعی حاکم بر شعر معاصر، خاستگاه نماد، قلمرو معنایی نماد، سمبولیسم اجتماعی در شعر نو و... . ودر فصل چهارم به دلایل نمادگرایی در شعر نیمایی و تحلیل و بررسی نماد های اجتماعی سه شاعر بزرگ معاصر: نیما یوشیج، اخوان ثالث و احمد شاملو پرداخته شده است. حاصل این تحقیق، تحلیل و بررسی نماد های اجتماعی- سیاسی و جایگاه آن ها در شعر شاعران مورد نظر است.که بیشترین تأثیر پذیری را از اوضاع و احوال اجتماعی – سیاسی داشته اند