محاسبه مقیاس بزرگای محلی زمین لرزه برای شمال غرب ایران

در این مطالعه، یک مدل بزرگای محلی زمین لرزه برای شمال غرب ایران با دو روش پارامتری معکوس سازی کم ترین مربعات و سه خطی و نیز روش غیرپارامتری به دست آوردیم. بدین منظور از 78 زمین لرزه با بزرگای 2 تا 5 در مقیاس محلی و در سال های 1996 تا 2005 در فواصل کانونی 11 تا 200 کیلومتر که توسط ایستگاه های کوتاه دوره شبکه آذربایجان شرقی وابسته به موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران ثبت شده اند، استفاده کردیم. فرم پارامتری محاسبه شده عبارت است از : loga0=-1.077logr-0.001132r-0.7327 ضرایب به دست آمده در روش سه خطی برای که معرف پخش هندسی است برای فواصل زیر 107 کیلومتر جایی که امواج مستقیم غالب هستند، 1.051 و برای فواصل 107 تا 153 کیلومتر، جایی که امواج بازتابنده های موهو غالب هستند، 0.124- و برای فواصل بالای 153 کیلومتر، جایی که سر موج های موهو غالب هستند، 0.513 و برای که معرف میرایی غیرالاستیک است 0.0041 هستند. در روش غیرپارامتری از چند بازه مختلف برای برازش استفاده کردیم که عبارتند از: 10 و20 و 30 و40 و50 و 60 و 70 و 80 کیلومتر. در آخر هم برای مقایسه و همچنین محاسبه ی و یک فرمول پارامتری به منحنی غیرپارامتری برازش کردیم. منحنی پارامتری به دست آمده در مقایسه با منحنی به دست آمده توسط ریشتر برای جنوب کالیفرنیا، در 20 کیلومتر (حدود 0.35 واحد در مقیاس بزرگا) و منحنی سه خطی به دست آمده در مقایسه با منحنی به دست آمده توسط ریشتر برای جنوب کالیفرنیا، در 60 کیلومتر حداکثر اختلاف (حدود 0.2 واحد در مقیاس بزرگا) نشان می دهند و بیشترین اختلاف بین نتایج روش پارامتری و غیرپارامتری در حدود 0.15 واحد بزرگا است. مقادیر تصحیح ایستگاهی به دست آمده بین 0.310- تا 0.397 واحد بزرگا هستند و نشان دهنده این مطلب است که ساختار محلی منطقه مورد مطالعه برروی تخمین بزرگا تاثیرگذار است. نتایج ما نشان می دهند که کاهندگی غیرالاستیک به ویژه در فواصل کوتاه بسیار زیاد است ( برابر با 0.0041) که این کاهندگی زیاد منعکس کننده یک ساختار پیچیده در شمال غرب ایران است.