جایابی بهینه محدودکننده جریان خطا و تحلیل اثر آن بر پایداری حالت گذرا در شبکه انتقال برق منطقه ای فارس

افزایش ظرفیت تولید و به هم پیوستگی شبکه ها منجر به افزایش سطح جریان اتصال کوتاه در سیستم قدرت می شود. در نتیجه جریانهای اتصال کوتاه ممکن است تا حد مقادیر نامی کلیدهای قدرت موجود افزایش یافته و حتی از آن فراتر رود و موجب تخریب تجهیزات شبکه شود. کاربرد محدودکننده جریان خطا می تواند یک راه حل موثر جهت کاهش سطح جریان خطا به مقادیر قابل قبول، فراهم نماید. در سیستم های انتقال و توزیع حلقوی، فواید فنی و اقتصادی بکارگیری fcl ، به تعداد، مکان های نصب و پارامتر بهینه محدودکننده ها وابسته است. در این پایان نامه، جایابی بهینه محدودکننده جریان خطا در شبکه برق منطقه ای فارس با بکارگیری الگوریتم ژنتیک مورد بررسی قرار گرفته است. در این روش کمترین تعداد محدودکننده ها به همراه مکان های نصب و پارامتر بهینه هر محدودکننده به طور همزمان محاسبه می شود، به گونه ای که جریان های خطا را به ظرفیت قطع کلیدهای قدرت موجود محدود کند. در بخش جایابی دو نرم افزار digsilent و matlab با یکدیگر لینک شده اند. جهت انتخاب مکان های کاندید بهتر برای قرارگیری fcl ها و در نتیجه کاهش فضای جستجو، ضریب حساسیت به صورت کاهش در جریان خطای باس در نتیجه تغییر در امپدانس هر شاخه معرفی شده است. بکارگیری این ضریب می تواند کارایی و دقت محاسبات را بهبود بخشد. جریان های خطای بزرگ ممکن است عملکرد سنکرون ژنراتورهای موجود در شبکه را تحت تاثیر قرار دهند. محدودکننده جریان خطا با کاهش جریان خطا به طور سریع و موثر می تواند موجب بهبود پایداری گذرای سیستم شود. در ادامه پایان نامه، پایداری گذرای شبکه برق فارس پس از بکارگیری fcl های جایابی شده با استفاده از نرم افزار digsilent مورد بررسی قرار گرفته است.