ویژگی های تصویری گل شاه عباسی مسجد امام اصفهان (قرن 11 هجری قمری) و کاربرد آن در اعلان ها و نشانه های امروز ایران(سال 1340 تا 1388 هجری شمسی)

با پذیرش دین اسلام در سرزمین های مختلفی من جمله کشور ایران، و بکارگیری اعتقادات این دین، در زندگی روزانه، کم کم فرهنگ و تمدن این کشورها با باورهای اعتقادی این مذهب اجین گشت و سبب پیدایش فرهنگ و هنر غنی اسلامی شد. از سوی دیگر جایگاه رفیع عبادت در دین اسلام سبب شد، معماری در خدمت باورهای دینی در آید و مساجد که مکان هایی جهت پرستش معبود هستند، ساخته شود. یکی از مهمترین مساجد ایرانی- اسلامی، مسجد امام اصفهان است که در دوران صفویه به دستور شاه عباس کبیر ساخته شد. اهمیت مساجد سبب شد سایر هنرها و صنایع در خدمت اعتلا به محیط مساجد در آید. نقوش اسلامی که جزیی لاینفک از این هنرها و صنایع است، در این محیط نه فقط عنصری برای تزئین، بلکه حامل وظیفه ای فرا آرمانی بود. نقش گل شاه عباسی به عنوان نمادی از فرهنگ و هنر ایرانی اگرچه ریشه ای باستانی در اعتقادات ایرانیان داشت، اما با ورود دین اسلام ، جنبه ی تقدس پیشین خود را از دست داد و به عنوان نمادی از فضای آرمانی بهشت موعود، بر روی نقوش قالی و کاشی و دیگر صنایع دستی، به معنویت هرچه بیشتر فضای مساجد کمک کرد و گرچه از ایران به سایر ملل چون هند و چین نیز نفوذ کرد، اما امروزه به عنوان نمادی اسلامی و ایرانی در فعالیت های هنری چه سنتی، چون قالیبافی و ... و چه نوین چون گرافیک کاربرد دارد. تحقیق فوق بصورت کیفی با گردآوری مطالب بصورت ترکیبی ، استفاده از کتابخانه و مطالعه کتاب ها و مقالات و به صورت فیش برداری نوشتاری و تصویری، با استفاده از ابزار کامپیوتر و عکاسی انجام گرفته است و سعی دارد چگونگی استفاده از این نقش را در هنر نوین گرافیک در حیطه طراحی اعلان و نشانه، از سال های 1340 تا 1387 بررسی کند.