بهینه سازی انتقال ژن gus به نخود به روش باززایی غیرمستقیم

نتایج مطالعات انجام شده روی انتقال ژن به نخود (cicer arietinum l.) نشان می دهد که انتقال ژن به روش باززایی غیرمستقیم از طریق کالوس در این گیاه با موفقیت کمی همراه بوده است. القای نامناسب کالوس و باززایی دشوار از دلایل این عدم موفقیت می باشد. این تحقیق با هدف امکان سنجی انتقال ژن گزارشگر gus و باززایی غیرمستقیم در سه ژنوتیپ نخود mcc496، mcc763 و mcc798 که در مطالعات انجام شده پیشین بهترین شرایط باززایی غیرمستقیم را دارا بودند، انجام شده است. نتایج بدست آمده نشان داد که محیط کشت پایه دارای نمک‏های ms و ویتامین‏های b5 به همراه هورمون های naa وbap محیط کشت مناسبی جهت القای کالوس از ریزنمونه جنین در این ژنوتیپ ها می باشد. استفاده از مواد بازدارنده قهوه ای شدن مانند زغال فعال به میزان 5/0 گرم در لیتر یا اسید آسکوربیک به میزان 125/0گرم در لیتر و یا pvp به میزان 5/0گرم در لیتر به طرز معنی داری از قهوه ای شدن کالوس ها جلوگیری کرد. واکشت کالوس ها در محیط کشت های باززایی، کالوس های جنین زا تولید نمود ولی از آنها جنین سوماتیکی بدست نیامد. بررسی فلوسایتومتری این کالوس ها نشان داد که به دلیل پلی پلوئیدی توانایی کمی برای باززایی دارند. نتایج مربوط به انتقال ژن نشان داد که تیمارهای تلقیح 5، 10 و 15 دقیقه به همراه هورمون هایbap و naa بهترین نتیجه را در محیط هم کشتی داشت. حضور حداقل یک نسخه از ژن gus و بیان آن در کالوس هر سه ژنوتیپ با آزمون های pcr و هیستوشیمیایی تایید شد. درصد تراریزش با ژن گزارشگر gus به طور میانگین 6/0 درصد بود. با توجه به پاسخ نسبتا مشابه هریک از ژنوتیپ‏ها به انتقال ژن، به نظر می رسد که این نتایج می تواند به عنوان یک راهبرد جهت پروژه‏های انتقال ژن در این ژنوتیپ ها مورد استفاده قرار گیرد.