بررسی تجربی پیرامون همگرایی قیمت و ارزش ذاتی سهام

هدف از مقاله حاضر، آزمون تجربی یکی از مفروضات زیربنایی مدلهای اقتصادی در خصوص رفتار سرمایه گذاران در بازار، با عنوان «منطق گرایی» و ارائه شواهدی از بازار سرمایه ایران در این زمینه است. بدین منظور، به تبع برخی مطالعات خارجی (نظیر فرانکل و لی،1998؛ علی و دیگران، 2003؛ سای، 2004)، از طریق معرفی مفهوم «همگرایی قیمت و ارزش ذاتی» و تأکید بر نسبت ارزش ذاتی به قیمت سهام، به بررسی اثربخشی ساز و کار گزارشگری مالی برون سازمانی، پرداخته می شود. نتایج کسب شده ، حاکی از همبستگی نسبت ارزش ذاتی به قیمت سهام و بازده آتی سهام (اعم از عادی یا غیرعادی) است و با توجه به تمرکز بازدهی سهام، در زیرگروه سهام همگرا از نظر قیمت، عامل اصلی کسب بازدهی غیرعادی مذکور، همگرایی قیمت و ارزش ذاتی سهام است. همبستگی بین اطلاعات حسابداری و گزارشگری مالی و قیمت بازار سهام نیز، مورد تأیید قرار گرفت و نتایج نشان می دهد، اطلاعات مزبور، در شکل گیری عرضه و تقاضای بازار و به تبع آن تغییرات قیمت سهام، موثر است. همچنین یافته ها، حاکی از توان نسبت ارزش ذاتی به قیمت سهام، در پیش بینی بازده آتی سهام (اعم از عادی یا غیرعادی) است و یافته ها موید آن است که از طریق تمرکز بر این نسبت، می توان به کسب بازده غیرعادی مثبت، امیدوار بود. بدین ترتیب، می توان اظهار داشت که سرمایه گذاران فعال قادرند به کمک تحلیل ذاتی سهام، به شیوه ای هدفمند، بازده غیرعادی کسب نمایند. در نهایت اینکه، بازدهی حاصل از قاعده خرید و نگهداری ساده، در مجموع بیش از بازدهی حاصل از قاعده سرمایه گذاری مبتنی بر نسبت ارزش ذاتی به قیمت سهام است.