بررسی تطبیقی مبانی حقوق بشر در نهج البلاغه با اعلامیه جهانی حقوق بشر

حقوق بشر یک سلسله حق طبیعی و فطری است که هر انسان در هر نقطه از جهان زندگی می کند، آن ها را حقوق مسلم خود می داند. پدید آورندگان اعلامیه ی جهانی حقوق بشر، برای حفظ حقوق مذکور، مواد اعلامیه ی جهانی حقوق بشر را تنظیم و به تصویب اعضای مجمع عمومی سازمان ملل متحد رسانده اند. درباره ی حقوق بشر در قرآن و دیگر منابع دینی نکات گوناگونی وجود دارد. در این رساله برای دست یابی به دیدگاه های حقوق بشری امام علی (ع)، نهج البلاغه محور کار قرار گرفته است که هم می توان در آن مبانی و مفاهیم حقوق بشر در اسلام را یافت و هم چگونگی اجرای آن را به خوبی مشاهده کرد. در این رساله سعی بر آن است که با توجه به اهمیت حقوق بشر در جامعه ی کنونی و توجه ی ویژه ی امام علی (ع) نسبت به حقوق انسان ها، دیدگاه های حقوق بشری نهج البلاغه با حقوق برشمرده در اعلامیه ی جهانی حقوق بشر، که در سی ماده به تصویب سازمان ملل رسیده، مورد مقایسه قرار گیرد. نتیجه ی این مقایسه و بررسی این است که میان نهج البلاغه و اعلامیه در برخی از حقوق موجود در اعلامیه اشتراک وجود دارد اما با توجه به تفاوت در مبانی حقوقی هر کدام، تفاوت هایی در برخی از حقوق نیز وجود دارد. هدف از این پژوهش تطبیق گزاره های حقوق بشری نهج البلاغه با حقوق و امتیازات مطرح در مواد اعلامیه است تا از این رهگذر نقاط قوت و ضعف اعلامیه روشن شده و در صورت امکان راه کارهایی برای ترمیم کاستی های اعلامیه، ارائه شود.