مدل سازی ریسک مشتریان در پذیرش بانکداری الکترونیک "مطالعه موردی بانک سامان"

تکنولوژی اطلاعات به طور موثری صنعت بانکداری را تحت تاثیر قرار داده است ،عملکرد بانک ها و موسسات مالی به عنوان واسطه های مالی از طریق بکارگیری تکنولوژی های اطلاعاتی گوناگون بهبود یافته است . بکارگیری تکنولوژی اطلاعات در عملیات بانکی و موسسات مالی بانکداری الکترونیک نامیده می شود . بانکداری الکترونیک بهره وری کانال های توزیع را از طریق کاهش هزینه های مبادله و افزایش سرعت خدمات افزایش می دهد . مزیت عمده بانکداری الکترونیک صرفه جویی در زمان و هزینه است . علی رغم ظهور خدمات پیشرفته الکترونیکی بانکی هر دو گروه مصرف کنندگان و بانک ها از ابزارهای غیرالکترونیکی به منظور انجام تراکنش های مالی استفاده می کنند و این مسئله بانک ها و موسسات مالی را وادار می سازد تا در جهت یافتن پاسخی برای این موضوع که چه عواملی منجر به استفاده از بانکداری الکترونیکی می شود تلاش کنند. این پژوهش به دنبال بررسی چگونگی تقاضای خدمات بانکداری الکترونیک و به ویژه نحوه تاثیرپذیری آن از عامل ریسک و مشخصه های جمعیت شناختی می باشد . در این راستا بانک سامان به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی برای بررسی تاثیر متغیرهای گوناگون بر تقاضای خدمات بانکداری الکترونیک استفاده شده است . نتایج تحقیق نشان می دهد که میان درجه اهمیت ریسک زمانی ، درجه اهمیت ریسک امنیتی و درجه اهمیت ریسک مالی و میزان تمایل به استفاده از خدمات بانکداری الکترونیک رابطه معناداری آماری وجود دارد . همچنین نتایج مدل نشان می دهد که عوامل جمعیت شناختی نیز در درجه اهمیت هر یک از ریسک های زمانی ، امنیتی و مالی موثر می باشند .