آشکارسازی ساده داده ها در سیستم های دو ورودی مبتنی بر مالتی پلکس فضایی

در این پایان¬نامه، روشی برای آشکارسازی سادة سمبول¬های مدولاسیون دامنه پالس (pam) در ساختار دو-ورودی مبتنی بر مالتی¬پلکس فضایی برای کانال محوشدگی آرام و تخت رایلی پیشنهاد شده است. بر اساس این روش، معادل باند پایه سیگنال دریافتی از هر آنتن گیرنده، برداری متشکل از دو بردار خواهد بود که هر کدام نماینده یکی از سمبول¬های ارسالی تحت تأثیر کانال خود هستند. ما از روی تصویر تغییر مقیاس یافته سیگنال دریافتی در راستای عمود بر هر بردار، در مورد سمبول ارسالی روی هر یک از کانال¬ها تصمیم¬گیری می¬کنیم. پیچیدگی محاسباتی این روش، حتی کمتر از روش¬های آشکارسازی خطی، مانند zf است. اما کارایی آن وقتی زاویه دو بردار کانال در گیرنده حدود ?90 است، مشابه آشکارساز بهینه ml است. با کوچک شدن این زاویه (به سمت ?0 یا ?180)، کارایی این روش کاهش می¬یابد. برای جلوگیری از این کاهش، تنها در حالتی که زاویه فوق در تمام آنتن¬های گیرنده از یک آستانه مشخص کمتر باشد، از یک آشکارساز دیگر استفاده می¬کنیم. کارایی این روش اصلاح شده، برای ساختار 2×2 و بازده طیفی بیشتر از bps/hz4 در حد روش sic-mmse و حتی بهتر از آن است، اما همچنان با کارایی آشکارساز ml فاصله قابل توجهی دارد. با اضافه کردن مرحله غیر خطی sic به این روش اصلاح شده، کارایی آن را تا حد کارایی آشکارساز ml بهبود می¬دهیم. در این مرحله، ابتدا یکی از سمبول¬ها به روش پیشنهادی آشکارسازی ¬شده، و اثر آن از سیگنال دریافتی حذف می¬شود. سپس سمبول دیگر همانند یک سیستم تک-ورودی، به روش mrc آشکارسازی می¬شود. نشان می¬دهیم که اضافه شدن مرحله sic به آشکارساز اصلاح شده پیشنهادی، متوسط حجم پردازش هر سمبول را افزایش نمی¬دهد. نتایج شبیه¬سازی¬ها نشان می¬دهد که کارایی این روش با آشکارساز بهینه ml در ساختار 2×2 و بازده طیفی bps/hz12، تنها db2 فاصله دارد. به این ترتیب با پیچیدگی محاسباتی در حد آشکارسازهای ساده خطی، به کارایی نزدیک به عملکرد آشکارساز بهینه ml دست یافته¬ایم.