بررسی اثز بخشی آموزش گروهی مدیریت استرس شناختی رفتاری بر میزان اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به صرع لوب گیجگاهی شهر اصفهان.

هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی آموزش گروهی مدیریت استرس شناختی - رفتاری بر کیفیت زندگی، افسردگی و اضطراب بیماران زن مبتلا به صرع لوب گیجگاهی بود. روش: بدین منظور 26 نفر بیمار مبتلا به صرع لوب گیجگاهی انتخاب شده و در دو گروه آزمایش (13 نفر) و گواه (13) نفر قرار گرفتند. آموزش گروهی مدیریت استرس شناختی - رفتاری، طی 10 جلسه هفتگی در بیمارستان آیت الله کاشانی بروی گروه آزمایش انجام شد. پرسشنامه کیفیت زندگی مبتلایان به صرع، زیر مقیاس های اضطراب و افسردگی آزمون scl-90-r در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری (2 ماهه) تکمیل شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون افزایش معناداری پیدا کرده است (002/0=p) و این افزایش در مرحله پیگیری نیز مشاهده شد (002/0=p). نتایج همچنین نشان داد که میانگین نمرات اضطراب گروه آزمایش نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون کاهش معناداری پیدا نکرده است، اما این کاهش در مرحله پیگیری مشاهده شد (01/0=p). میانگین نمرات افسردگی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون کاهش معناداری پیدا کرده بود (04/0=p) و این کاهش در مرحله پیگیری نیز مشاهده شد (006/0=p). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش گروهی مدیریت استرس شناختی - رفتاری می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مفید، برای بیماران مبتلا به صرع بکار رود.