بررسی رابطه بین نفوذ اجتماعی مدیران گروهها وتعهد سازمانی هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

نفوذ اجتماعی یکی از شاخه های روانشناسی اجتماعی می باشد. نفوذ به این معنا که کسی توان تحت تاثیر قرار دادن دیگران را چه با گفتار وچه با رفتار خود داشته باشد. راههای مختلفی برای نفوذ درانسانها وحتی کنترل انها وجود دارد که می توان به فرمانبرداری، اطاعت، همرنگی، قانع سازی ودرونی سازی اشاره کرد. مسائل یادشده پاسخ های افراد به نفوذ است واصول مهم زیربنای انرا تشکیل می دهد. درونی سازی پایدارترین پاسخ است از آن جهت که مبتنی بر انگیزه شخص برای صحیح بودن است، نیروی قوی وهمیشگی است وبه نظارت واقدام مداوم نیازی ندارد. یکی از مسائلی که در صورت درونی ساختن کمک شایان توجهی به بهره وری وپیشرفت اهداف می کند تعهد است که به دنبال تغییر نگرش وهمنوایی با دیگر افراد ایجاد می شود. تعهد یکی از نتایج جلب اعتماد ونفوذ در افراد است. چنانچه به مقام یا دیدگاهی تعهد داشته باشیم تلاش می کنیم سخنان واعمال مابا آن دیدگاه به شیوه های گوناگون هماهنگی وتناسب داشته باشد. متخصصان، معلمان ومصلحان حتما باید از تکنیکهای جلب موافقت مطلع باشند زیرآانها مرتب درگیر تغییر نگرش واصلاح رفتار می باشند چراکه امروزه محور تمام فعالیتها وپیشرفتهای تکنولوژی عامل انسانی است. اگر مدیران بتوانند در هنگام هدایت دیگران با آگاهی از ویژگی های شخصیتی وفردی بر انگیزش وعلاقه وکل نگرشهای شخصی ورفتاری آنان نیز تاثیر داشته باشند سازمان به مطلوبیت واقعی می رسد. یکی از این نگرشهای شغلی که جایگاه ویژه ای داردتعهد است.