تعیین اثربخشی آمورش بخشودگی بر افزایش میزان صمیمیت زوجین

چکیده پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش بخشودگی برافزایش میزان صمیمیت زوجین و همچنین تعیین اثربخشی آموزش بخشودگی بر افزایش میزان ابعاد صمیمیت (صمیمیت عاطفی، عقلانی، فیزیکی، اجتماعی-تفریحی، ارتباطی، مذهبی، روانشناختی و جنسی )صورت گرفت. همچنین فرضیه های این پژوهش عبارت بودند از: آموزش بخشودگی بر افزایش میزان صمیمیت زوجین موثر است، و همچنین آموزش بخشودگی بر افزایش میزان صمیمیت در ابعاد، عاطفی، عقلانی، فیزیکی، اجتماعی-تفریحی، ارتباطی، مذهبی، روانشناختی و جنسی زوجین موثر است. روش این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه ی آماری در این پژوهش شامل زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره ی سازمان بهزیستی شهر گرگان در طول نیمه ی اول سال 1389 بود، که به دلایل مشکلاتی از قبیل کاهش سازگاری و عدم توافق به این مراکز مراجعه کرده بودند. نمونه این پژوهش شامل 60 نفر( 30 زوج)بود که به دو گروه گواه و آزمایش تقسیم شدند. روش نمونه گیری پژوهش حاضر به صورت نمونه گیری تصادفی بود. با توجه به موضوع پژوهش برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه صمیمیت زوجین که توسط اولیاء (1385) ساخته و هنجاریابی شد، استفاده گردید. این پرسشنامه یک ابزار 87 سوالی است با ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد 98/. که برای سنجیدن میزان صمیمیت زوجین تدوین شد، این پرسشنامه شامل نه خرده مقیاس است. که عبارتنداز: صمیمیت عاطفی، صمیمیت عقلانی ، صمیمیت فیزیکی، صمیمیت اجتماعی_تفریحی، صمیمیت ارتباطی، صمیمیت مذهبی، صمیمیت روانشناختی، صمیمیت جنسی وصمیمیت کلی. شیوه انجام پژوهش عبارت بود از: ابتدا به وسیله فراخوان از تمامی زوج های که به مراکز مشاوره سازمان بهزیستی شهر گرگان به دلایل ذکر شده مراجعه کرده و تمایل به شرکت در کارگاهی باچنین موضوعی داشتند دعوت به عمل آورده. و ازتمامی زوج های که حاضر به شرکت در این پژوهش بودند ثبت نام به عمل آوردیم و سپس بین تمامی افرادی که به فراخوان شرکت در پژوهش، پاسخ مثبت داده بودند پرسشنامه صمیمیت زوجین اولیاء(1385) را اجرا کردیم. سپس به صورت تصادفی از بین زوج هایی که نمره کمتری در این آزمون کسب کرده بودند 30 زوج را به صورت تصادفی انتخاب کرده و به صورت تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش جایگزین کردیم. در مرحله بعد، متغیر مستقل را روی گروه آزمایش اعمال کرده و در این مدت گروه گواه در معرض متغیر مستقل قرار داده نشد. در پایان هر دو گروه به وسیله پس آزمون مورد اندازه گیری قرار گرفتند. به منظور بررسی داده ها و تجزیه تحلیل نتایج این پژوهش از روش های آماری توصیفی و آمار استنباطی مانند تحلیل کواریانس برای مقایسه ی نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش و گروه گواه استفاده گردید. یافته ها نشان داد که آموزش بخشودگی، صمیمیت زوجین را در سطح کلی و همچنین در ابعاد صمیمیت عاطفی، عقلانی، اجتماعی-تفریحی، ارتباطی ، مذهبی و روانشناختی به طور معناداری افزایش داده در حالی که این مداخله ی درمانی نتوانسته صمیمیت زوجین را در ابعاد فیزیکی و جنسی به طور معناداری افزایش دهد.