تاثیر 6 هفته تمرین هوازی روی برخی شاخص های ریوی مردان میان سال سیگاری و غیر سیگاری شهر بوشهر.

نام خانوادگی : همتی فارسانی نام : زهرا عنوان : تاثیر 6 هفته تمرین هوازی روی برخی شاخص های ریوی مردان میان سال سیگاری و غیر سیگاری شهر بوشهر استاد راهنما: دکتر محسن قنبرزاده اساتید مشاور: دکتر مسعود نیکبخت – دکتر سعید شاکریان درجه تحصیلی : کارشناسی ارشد رشته : تربیت بدنی و علوم ورزشی گرایش : فیزیولوژی محل تحصیل : دانشگاه شهید چمران اهواز دانشکده : تربیت بدنی و علوم ورزشی تاریخ فارغ التحصیلی : 7/4/89 تعداد صفحه : کلید واژه ها :سیگار، ظرفیت حیاتی، ظرفیت حیاتی با فشار، حجم هوای بازدمی اجباری در ثانیه اول، تمرین هوازی چکیده : هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر شش هفته تمرین هوازی بر برخی شاخص های ریوی مردان میانسال سیگاری و غیر سیگاری غیر ورزشکار شهر بوشهر بود. بدین منظور30 آزمودنی در دو گروه سیگاری با میانگین سنی142/42 سال، قد 43/172 سانتیمتر و وزن 42/72کیلوگرم و گروه غیرسیگاری با میانگین سنی 533/39 سال ، قد 93/173 سانتیمتر و وزن 53/77کیلو گرم از بین کارکنان شهرداری بوشهر و بیمارستان امام حضرت فاطمه الزهرا(س) بوشهر به صورت تصادفی انتخاب شدند. البته گروه سیگاری گروهی را تشکیل می دهند که حدّاقل دارای 5 سال سابقه سیگار کشیدن و هم چنین به حداقل 7 نخ و حداکثر 20 نخ سیگار در روز استعمال کند. برای اجرای پژوهش ، نخست برگه علاقمندی، پرسشنامه تعیین سلامتی و رضایت نامه را تکمیل کردند، سپس وزن، قد و شاخص های اسپیرومتری، ظرفیت حیاتی با فشار(fvc)،ظرفیت حیاتی (vc) و حجم هوای بازدمی با فشار در ثانیه اول(fev1) اندازه گیری شدو سعی شد شاخص های ریوی 2 گروه قبل از تمرین همتراز باشند. پس از ثبت اطلاعات مربوط به شاخص های ریوی vc،fev1 و fvc، سعی شد تا اثرات بهره گیری از 6 هفته تمرین هوازی (دویدن)، به مدت 40 دقیقه، 2 الی 3 جلسه در هفته با شدّت 65%-50% ضربان قلب ذخیره و هم چنین با رعایت اصل اضافه بار انجام گرفته و پس از 6 هفته تمرین هوازی مجدداً از آزمودنی ها خواسته شد که عمل پس آزمون را به همان شیوه پیش آزمون طی ساعات 18 – 20 شب زیر نظر پزشک متخصص ریه انجام دهند. با استفاده از آمار استنباطی آزمون آماره t وابسته برای بررسی تأثیر 6 هفته فعالیت هوازی بر شاخص های ریوی در دو گروه سیگاری و غیرسیگاری و از آزمون آماره t مستقل برای مقایسه 6 هفته تمرین منتخب برنتایج شاخص های ریوی دوگروه سیگاری و غیرسیگاری استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که بین نتایج fvc وvc در مرحله پیش آزمون و پس آزمون در گروه غیرسیگاری تفاوت معنی داری وجود دارد(05/0< p )اما fev1 تفاوت معنی داری را نشان نداد و fev1, fvc وvc در گروه سیگاری تفاوت معنی داری را از مرحله پیش آزمون تا پس آزمون نشان داد(05/0< p )و بین نتایج fev1, fvc وvc در دو گروه سیگاری و غیرسیگاری متعاقب 6 هفته تمرین منتخب تفاوت معنی داری وجود ندارد.