بررسی ارتباط عوامل انگیزشی با فرسودگی شغلی در معلمان تربیت بدنی استان چهار محال و بختیاری

هدف این تحقیق بررسی ارتباط عوامل انگیزشی با فرسودگی شغلی دبیران تربیت بدنی استان چهارمحال و بختیاری بود. این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دبیران تربیت بدنی شاغل در استان چهارمحال وبختیاری درسال تحصیلی1388-1389بودند. تعداد 165 نفر به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی ماسلاچ و جکسون (1981) و پرسشنامه استاندارد نیازهای گوردون (1994) بود و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 71/0 و 82/0 محاسبه شد. از روش های آمار توصیفی به منظور توصیف ویژگی های فردی آزمودنی ها و متغیرهای تحقیق و از آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و t مستقل برای آزمون فرضیه های تحقیق استفاده شد. سطح معنی داری فرضیه ها 05/0 تعیین شد. یافته های تحقیق بین عوامل انگیزشی دبیران مقطع راهنمایی با مقطع دبیرستان تفاوت معنی دار نشان داد. بین عوامل انگیزش شغلی دبیران مرد با دبیران زن تفاوت معنی دار نشان داد. بین میزان فرسودگی شغلی دبیران مرد و زن در بعد خستگی عاطفی و مسخ شخصیت تفاوت معنی دار و در بعد عدم موفقیت شخصی تفاوت معنی دار مشاهده نشد. بین سابقه کار، مدرک تحصیلی و فاصله ی محل زندگی تا محل خدمت با ابعاد مختلف فرسودگی شغلی رابطه معنی دار مشاهده شد. با توجه به یافته های تحقیق توصیه می شود از طریق ارائه انگیزاننده های قوی و نظارت بر عوامل انگیزشی دبیران از فرسودگی شغلی آنها جلوگیری شود. واژه های کلیدی: عوامل انگیزشی، انگیزش شغلی، فرسودگی شغلی، دبیران تربیت بدنی