مقایسه تاثیر دو نوع تمرین اجباری و تفریحی بر نیم رخ لیپوپروتئین های خون دانشجویان دختر غیر ورزشکار دانشگاه شهید چمران

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر دو نوع تمرین اجباری و تفریحی بر نیم رخ لیپوپروتئین های خون دانشجویان دختر غیر ورزشکار دانشگاه شهید چمران می باشد. به این منظور تعداد 40 نفراز دانشجویان دختر غیر ورزشکار و دارای اضافه وزن ( با میانگین سنی06±20‏‏ ‏، bmi 42/0±27، قد 10±157 ، وزن 4± 69 و حداکثر اکسیژن مصرفی 72/26) ، به طور تصادفی از بین 70 نفر داوطلب انتخاب شدند، این افراد به صورت تصادفی ساده به سه گروه تمرین تفریحی(14n=)، اجباری (16n=)و گروه کنترل (10n=) تقسیم شدند. تمرین اجباری شامل دویدن به صورت تناوبی بود، که شامل چهار دوره 4دقیقه ای دو و 3 دقیقه استراحت فعال (جاگینگ) بود، ‏ و تمرین تفریحی شامل فوتسال تفریحی بود‏ هر دو نوع فعالیت به مدت شش هفته، هفته ای سه جلسه 50 دقیقه ای با شدت 75- 60 درصد ضربان قلب ذخیره انجام شد. برای کنترل شدت فعالیت از مچ بند ضربان سنج استفاده شد. جهت جمع آوری اطلاعات مورد نظر در قبل و بعد از تمرینات از آزمودنی ها 5 میلی لیتر خون جهت تعیین میزان چربی و لیپوپروتئین-های خونی(کلسترول، تری گلیسرید، ldl، hdl، vldl) برداشت شد. در نهایت اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss مورد تحلیل و بررسی آماری قرار گرفت‏، در ابتدا برای اطمینان از همگن بودن آزمودنی ها از آزمون monova استفاده شد و در انتهای تحقیق از آزمون t برای مقایسه تغییرات گروه های تمرینی از پیش آزمون تا پس آزمون و آزمون monova برای مقایسه افراد سه گروه با یکدیگر و از آزمون tukey برای پیگیری چگونگی تغییرات استفاده شد. نتایج حاصل - در گروه تمرین فوتسال تفریحی از پیش آزمون تا پس آزمون در همه عوامل لیپوپروتئینی و نیز در گروه دویدن اینتروال از پیش آزمون تا پس آزمون در همه عوامل بجز vldl اختلاف معناداری مشاهده شد، هم چنین در مقایسه سه گروه با یکدیگر اختلاف معنادار مشاهده گردید با بررسی یافته های حاصل از این پژوهش، به نظر می رسد پرداختن به تمرینات بدنی که منجر به افزایش لیپولیز در خون می شود چه به صورت تفریحی و چه به صورت اجباری البته با شدت کنترل شده یکسان لیپپوپروتئین ها را بهبود بخشیده و به کاهش عوامل خطرزای قلبی عروقی و افزایش میزان hdl کمک می-کند.