توسعه مدل جدیدی برای مدیریت زنجیره تامین به منظور بررسی اثر به اشتراک گذاری اطلاعات

سرویس های کاربردی در فناوری اطلاعات که به جای ارائه محصول به ارائه سرویس به کاربر می پردازند، از جمله مقوله های بسیار نو و جدید است. این حوزه از سال 2000 به بعد ظهور پیدا کرده و بسیار کم مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین چالشی اساسی در مطالعه و تحقیق در این زمینه و بستری مناسب جهت انجام تحقیقات به وجود آمده است. در دهه اخیر تنها راه استفاده از مزایای سیستم هایی مانند سیستم برنامه ریزی منابع سازمانی، سرمایه گذاری گسترده بر روی نرم افزار آن ،سرورها، شبکه ها، و منابع کامپیوتری دیگر است. اما نیاز سازمانهای کوچک و متوسط به دسترسی کم هزینه به این برنامه های کاربردی و همچنین وجود شبکه های ارتباطی بر پایه اینترنت باعث ورود ارائه دهندگان سرویس های برنامه های کاربردی (asp) از سال 1999 شده است.aspها برای ارائه سرویس های کاربردی نیاز به ظرفیتی دارند که آن را از ارائه دهندگان زیرساخت های کاربردی (aip) تامین می کنند. در این پایان نامه به مدلسازی زنجیره تامینی شامل aip و asp تحت سناریوهای مختلف به اشتراک گذاری اطلاعات و ساختارهای مختلف زنجیره تامین می پردازیم. نتایج جالبی از این تحقیق بدست آمد که از جمله نتایج بدست آمده آن است که در هر سناریو به اشتراک گذاری اطلاعات، عضوی که مدیریت زنجیره تامین را به عهده می گیرد، درصد سود بیشتری از سود کل زنجیره تامین را نسبت به سایر اعضا کسب می کند. از جمله نتایج دیگر این تحقیق آن است که در ساختار ساده و توزیعی تحت کنترل متمرکز در زنجیره تامین، قیمت واحد فروش ظرفیت توسط aip به asp هیچ تاثیری بر روی سود کل زنجیره تامین ندارد.