بررسی رابطه هویت ملی و امنیت اجتماعی در ایران

مقوله امنیت اجتماعی از حیاتی ترین اجزاء هر جامعه ای محسوب گشته و هویت ملی نیز به عنوان آخرین هویت اکتسابی افراد، از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. اهمیت این دو موضوع از آن سو است که در جامعه ی ایران امنیت اجتماعی از دو مقوله ی امنیت عینی و امنیت ذهنی تشکیل یافته است که هم با میزان جرم و جنایت و رفاه اقتصادی و هم با توجه به ارزش های مورد توجه جامعه تشکیل یافته است. هویت ملی در ایران نیز از سه دسته ارزش های ملی، دینی و نوین تشکیل یافته است که هر کدام دارای ارزش هایی برای جامعه ی ایرانی است.به هر حال عوامل متعددی در تقویت و یا تضعیف امنیت اجتماعی نقش دارد. از جمله ی این عوامل تأثیرگذار مقوله ی هویت ملی است. در پژوهش حاضر به نحوه ارتباط دو مقوله ی مهم ، یعنی امنیت اجتماعی و هویت ملی در جمهوری اسلامی ایران پرداخته شده است. مقوله ی امنیت اجتماعی در ایران از یک سو با ارزش های جمعی که عامل همبستگی عمومی بوده، ارتباطی نزدیک دارد و از سوی دیگر نیز با عوامل عینی همچون میزان جرم و جنایت و توان اقتصادی مردم در ارتباط است. هویت ملی در ایران نیز از ارزش های دینی، ملی و نوین با محوریت ارزش های دینی عقلگرا تشکیل یافته است. در این خصوص این سوال مورد نظر قرار می گیرد که اصولا این دو مقوله ی مهم چه ارتباطی می توانند با هم داشته باشند. یافته ها و نتایج به دست آمده در پژوهش حاضر که با بهره گیری از روش های تحلیلی – تبیینی و جمع آوری داده های کتابخانه ای متکی بوده ، حاکی از آن است که ارزش های جمعی که عناصر هویت ملی ایرانیان را تشکیل داده است، به عنوان عامل ارتباط دهنده هویت ملی و امنیت اجتماعی محسوب می گردد. زیرا ارزش های جمعی از یک سو عاملی در جهت همبستگی عمومی و وفاق در جامعه، می باشند و از سوی دیگر با توجه به اینکه ارزش های جمعی باعث شکل گیری هنجارهای خاصی در روابط افراد می شود، عاملی در جهت تقویت امنیت اجتماعی می باشند زیرا به هر میزان که ارزش های جمعی ثبات بالاتری داشته باشند، باعث ثبات در هنجارهای جامعه شده و با کاهش هنجارشکنی، امنیت اجتماعی تقویت می گردد.