مطالعه ی ترمودینامیکی سیستمهای سه جزئی حلال آلی + نمک +آب

تعادلات فازی مایع- مایع برای سیستم های سه تایی حلال آلی + نمک + آب در دمای 15/298و فشار اتمسفری بررسی شده اند. حلال های آلی مورد استفاده شامل استونیتریل، 1-متیل-2- پیرولیدون، اتانول، 2-پروپانول، 1-پروپانول، 2-متیل-2- پروپانول و 2- بوتانول بود و نمک های مورد استفاده شامل دی آمونیم هیدروژن سیترات، دی سدیم هیدروژن سیترات، دی پتاسیم اگزالات، دی سدیم تارترات، سدیم تیوسولفات، سدیم سولفیت، پتاسیم کربنات و سدیم کربنات بودند. داده های منحنی باینودال و خطوط رابط در دمای 15/298 برای تمام سیستم ها اندازه گیری گردیده اند. داده های تجربی منحنی های باینودال به نحو رضایت بخشی در دو معادله ی غیر خطی سه-پارامتری وداده های خطوط رابط در سه معادله ی اتمرتوبیاس، بن کرافت و ستسچینواصلاح شده برازش شده اند. بررسی اثر نوع حلال آلی روی دیاگرام فازی نشان می دهد که با افزایش قطبیت حلال آلی مساحت ناحیه تک فازی افزایش می یابد. بررسی اثر نوع نمک روی دیاگرام فازی نشان می دهد که با کاهش شعاع کاتیون ویا شعاع آنیون قدرت نمک زدایی افزایش می یابد ومساحت ناحیه تک فازی کاهش می یابد. همچنین تاثیر دما روی نقطه ابری برحسب کسر مولی حلال آلی در گستره ی دمای k15/293 تا k 15/328 برای اغلب سیستم ها مطالعه گردیده است. نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که با افزایش دما، غلظت حلال آلی مورد نیاز برای جداسازی فاز معمولاً کاهش می یابد. جهت تایید نتایج حاصل از بررسی های تعادل های فازی مایع – مایع سیستم های مطالعه شده، خواص حجمی سیستم های سه تایی الکل + دی آمونیم هیدروژن سیترات + آب در دما های مختلف بررسی شده است. نتایج این بررسی نشان می دهد که حجم مولی ظاهری دی آمونیم هیدروژن سیترات در سیستم حلال مخلوط بیشتر از آب خالص می باشد وبا افزایش طول زنجیر وکاهش قطبیت الکل حجم مولی ظاهری دی آمونیم هیدروژن سیترات افزایش می یابد.